عزیزم یه نکته هست که خودت متوجهش نیستی .من از بیرون متوجهش میشم وقتی متنت را میخونم :
چرا باید برات مهم باشی که میگن حسود؟ مگه حسودی؟
چرا باید برات مهم باشه که ایراد به وسیله هات بگیرن ؟ مگه وسیله هات حاصل زحمتت نیستن ؟
این سوال ها را بپرس از خودت و ببین اون ته ته اعماق وجودت چه جوابی براش میده ...
نمیگم جواب ندیا .میگم از خودت بپرس وقتی بهت گفتن حسود ، چرا باید اثبات کنی که حسود نیستی ؟ مگه اونا سلولهای مغزشون خوب کار نمیکنه؟ نمیدونن قبلا خودت پیشنهاد دادی ؟ قطعا میدونن ! اونجایی که ما ادمها شروع میکنیم اثبات خودمون در هنگام تیکه شنیدن مساویه با باختن !
یعنی طرف خیلی قشنگ تونسته حالت را بگیره و تو هم افتادی تو دامش !
ولی وقتی هدف طرف را میدونی ، وقتی ذات طرف به این وضوح روشنه ، وقتی طرف اومده تله گذاشته به این وضوح ، خب عزیزم آدم عاقل ، نیوفت تو دام!
تو بهار ، جهیزیه ای که میخواستی را خریدی و تمام شد و رفت ...
اونقدر در مجلس ریلکس باید باشی که اون بیوفته تو دام ارامش تو ...
مثلا بذار مرتب بگه و بگه و بگه ... تهش که مجلس سکوت شد لبخند فاتحانه بزن .بگو : خب از جهیزیه من زیاد صحبت شد ولی با احترام به جمع و نظرات تون باید بگم که جهیزیه م باب میلم هست و چون خودم میخوام ازش استفاده کنم خریدم نه برای پز دادن نه برای رو کم کنی نه برای نمایش دادن .عاشق دونه دونه وسایلمم .برای همین توجهی به نقدتون ندارم .البته شما نقد کنین من هم توجه نمیکنم چون اشکالی نمیبینم درش🙂
دقیقا به همین ارامش و لبخندی که این استیکر داره 🙂
نه عصبیه .نه بی ادبه .نه جنگجوست .نه اهل چزوندنه .پر از اعتماد به نفس و خودباوری است و حرفای جمع هم براش اندازه یه شلغمم ارزش نداره 😂
اگه یه همچین شخصیتی شدی ، دیگه فکر نمیکنی تو جمع دعوا میشه .صبور میشی .میذاری طرف جلز ولز کنه و تهش لبخند فاتحانه بزنی که پیش خودش بگه : پس چرا بهار تحت تاثیر قرار نگرفت ؟ چرا جلز و ولز نکرد؟
چنین شخصیتی باعث میشه که اطرافیان شدیدا ضعیف بشن ... کم کم بیخیالت میشن چون میبینن یه دهشاهی به حرفاشون بها نمیدی ...چیزی هم در دست ندارن که شاکی بشن ازت .مثلا بگن عه بهار بی ادبی کرد .عه بهار نیشخند زد و ...