دختر 40 ساله و خونه ی پدر و مادر؟؟

۲۷ سال دیگه سن کمی نیس باید تا الان شاغل میشدی وقتی بخوای تو ۳۰ سالگی جدا بشی باید تا اون موقه یه پس انداز عالی داشته باشی.

بنظرم شما رویاپردازی میکنی و این باعث میشه از واقعیات دور بمونید و همینم باعثمیشه عمرتون به بطالت بگذره.

شما الان خواستگار دارین چند سال دیگه برای گزینه ی ازدواج واقعا کنار گذاشته میشین برای انتخاب آقایون با شرایط خوب.

فک کردم ۲۰ سال اینا باشین.

نمیگم ازدواج خوبه اصلا و ابدا. فقط میگم اگه تو کاری بصورت حرفه یی و با درآمد بالا مشغول نیستین بهتره یه کم انعطاف به خرج بدی و رو تصمیمات تجدید نظر کنی تا عمرت به بطالت نگذره

من به خاطر جو خونه جدا شدم.. برام غیر قابل تحمله.. 

جدیدا با ی نفر اشنا شدم.. میتوام ازدواج کنم اگه بشه😄

ولی من مخالف نظرااتتم.. اینکه میگی باید تا الان حتما کار داشت.. اصلا مهم نیست... سن و سالش برای شروع ب کار کردن خیلی مناسبه اتفاقا...

و اینکه به نظر من با بیشتر شدن سن. موقعیت های بهتری برای ازدواج پیدا میشن.. 

اینو من هم تو زتدگی خودم هم اطرافیان دیدم... 

نظرات متفاوته...

من اصلا موافق ازدواج بخاطر حرف بقبه و بالاتر سن نیستم.

فقط گفت خواستگارامو رد میکنم. حس گردم وسواس داره تو انتخاب. و همینطور وسواس برای شغل احتمالا.

واگه کسی بخواد چند سال دیگه خونه بگیره تو این گرونی واقعا باید الان دست به کار بشه برای چند سال دیگه.

خونه پول پیش و اجاره میخواد. مگه یه شغل برای یه تازه کار چقد در آمد داره؟!

چی بگم والا...

وسواس ک خوب نیست...

ولی ادم مگه چقدر خواستگار داره... 

اصلا بگو صد نفر... واقعا چقدر ممکنه ک ادم بین صد نفر بتونه یه نفر رو انتخاب کنه؟؟ 

خواستگار داشتن واقعا مزخرفه.. 

ادم باید خودش یه نفرو پیدا کنه...

درستشم همینه.. 

اینم بهت بگم.. 

پشت سر دختری ک مستقل بشه بره از خونه پدر ماددرش. خیلی حرفا خواهد بود.   

هر چیدرم ک بگی اطرافیان روشن فکرن.. 

ولی همونا بدترن..  

ادم باید خیلی حربا رو ب جون بخره... 

از اون بدتر کسایی ان ک فکر میکنن چون تنهایی حتما میتونن بیان و... 

گرفتی منظورمو؟

عزیزم جدا زندگی کردن خیلییییییی خرجش زیاده

استارتر عزیز، سن ازدواج مهم نیس. خیلیا تو سن پایین ازدواج کردن و از ازدواجشون ناراضی ان، خیلیا هم تو سن بالا ازدواج کردن و ناراضی ان. چیزی که مهمه ازدواجه عاقلانس. درکه متقابل تو زندگی باشه. مطمئن باش شما به اون فردی که همه ی معیار های شما رو داشته باشه می رسی و ازواج عاقلانه و عاشقانه داشته باشی. در رابطه با آشناتونم باید بگم هر کس یه نظری داره. زندگی با والدین شاید برا خیلیامون سخت باشه و برا خیلیامون عالی باشه. ایشون این روشه زندگی‌رو انتخاب کردن و به نظرم نباید از ایشون ایرادی گرفت همین طور که هر کدوم از ما یه روشه زندگی رو انتخاب می کنیم و دوس نداریم کسی ایراد بگیره. چیزی که مهمه شاد زیستنه. اگه شما با جدا شدن از خونواده زندگی شادی رو خواهی داشت و خونوادت هم مخالفتی ندارن، انجامش بده.