من ۱۸ سالگی عقد شدم و سه سالم عقد مونوم ، خیلی هم خوش گدشت دوران عقدم ، خیلی تفریح و مسافرت مجردی هم رفتم کلا شوهرم پایه بود و محدودم نکرد ،
ولی الان ۷ ساله عروسی کردم و یه پسر دوساله دارم ، گاهی وقتی خسته میشم و به دوستام فکر میکنم میگم چرا من زود ازدواج کردم و چرا زود درگیر زندگی مشترک و مشکلاتش شدم ،
درسم و ادامه دادم الان میگم اگه زود نامزد نشده بودم قطعا یه رشته خیلی بهتر میخوندم چون قبلش درسخون بودم و بعداز نامزدی یکم بیخیال شدم ،
هرچیزی یه وقتی داره بنظرم مجردها باید حداقل تا لیسانسشون مجرد بمونن و لذت ببرن ، چون قطعا تا مجرد هسن ببشتر میتونن تلاش کنن و موفق تر بشن