دیگه این ماه توکل کردم به خدا دیگه استرس هم نداشتم لتروزول داده بود دکترم اقدامام هم منظم بود
ولی‌باز هم خدا ناامیدم کرد
مگه نمیگن توکل کن به خدا؟
نیاید بنویسید حتما مصلحت بوده
هیچ مصلحتی در کار نبوده
همش برا همه چیز یه داستان درمیارن
اگر بشه میگن کاره خدا بود نشه میگن مصلحت بود
چه مصلحتی که هرماه من ناامید شم؟
چه مصلحتی که انگشت نمای مردم شم؟
واسه چی؟واسه بچه که خیلیا اصلا داشتنشو مشکل نمیدونن
ولی اموال من باید زجر بکشیم
خستم
خسته از این دنیای مضخرف
دنیاییکه جز حسرت و زجر و سختی چیزی برا من نداشته
دوسدارم زودتر بمیرم تموم شه
