خانواده و شوهرشون ...خودشون از پس خودشون برنمیان و کلا ضعیفن...نمیتونن مستقل بشن...من نمی‌دونم چمه خیلی وابسته م مثل بچه ها بدون اونا انکار هیچی نیستم هیچ کاری نمیتونم کنم ...همش باید باشن بالاسرم ..نمی‌دونم چرا اینجوری ام ...خیلی دوس داشتم سرزبون دار و زرنگ و مستقل باشم ...خودم از پس همه چی بربیام..ولی نمیتونم 😔 همه اینا باعث شده تو زندگیم و درس و دانشگاهم مشکل پیدا کنم ..
فدات کم کم تمرین کن موفق میشی
نه خداروشکر مستقلم نیازی به کسی ندارم دلمم برای کسی تنگ نمیشه
منم وابسته ام
من بودم ...ترك كردم
از بچگی خونوادت باید یک سری مسئولیت ها بهت میدادن تا قوی بشی
اووووف خیلی رو اعصابه این رفتارا... اووفت شوهر من یکم اینجوریه... من بااینکه یه دونه هستم اصلا وابیته نیستم همیشه انتظار میکشیدم دانشجو شهر دیگه بشم
باور میکنی من اصلا نمیتونم حرف بزنم تو احوال پرسیم میمونم از بس ساکت بودم همیشه اسم افراد رو لشتباه میگم مثلا بجای زندایی میگم خاله جان بعد سریع عوضش میکنم زندایی جان بی سرزبون و ساکت خیلیا بامن حوصلشون سر میره
کنار جاریم اصلا اعتماد ب نفس ندارم فقط ی چیزایی میگم ک بخنده
وقتی حرف میزنم هزاردفه ب حرفم فکر میکنم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
