وقتی میشنویم فلان زن بچه هاشو کشت،شاید سریع بگیم وای چه زن بدی، چقدر ظالم، چقدر بی رحمه، ولی ما از حقیقت ماجرا بی خبریم. شاید چقدر به اون زن فشار روحی و جسمی اومده (توسط مردم،خانواده اش،و...) که این کار رو کرده
یا مثلا یه شخصی میگه من به خدا باور ندارم. سریع نگیم ای کافر،ای مرتد،ای بی دین، ای ملحد، تو مستحق عذاب جهنمی، و... شاید اون شخص تو زندگیش چقدر سختی کشیده که به ستوه اومده و از همه چیز بریده.
یا کسی خودکشی موفق یا ناموفق میکنه. نگیم ضعیف النفس بود، برای جلب توجه و جلب ترحم بود، ادا در میاره، هیچیش نیست الکی میگه میخوام خودکشی کنم، و... مطمئن باشید هیچکس دوست نداره از جان شیرینش بگذره برای جلب توجه، قطعا یه مشکلی یا مشکلاتی داره و داشته.
همیشه قبل از قضاوت خودمونو بذاریم جای طرف، بگیم اگه من تو شرایط مشابهش بودم چیکار میکردم؟
این حرفها رو دلم مونده بود دوست داشتم جایی بنویسم. پیشاپیش ممنونم که لودگی نمیکنید و کامنت هایی از قبیل: چشم، منتظر بودم تو بگی، و مسخره بازیهایی از این دست نمیذارید.