شهید محمد علی رباعی...زیارت شهدا ( روز صد و نود و نهم‌ ) 🌹🌿🌿🌹🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

زیارت نامه شهدا

اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَولِیاءَ اللهِ وَ اَحِبّائَهُ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَصفِیَآءَ اللهِ وَ اَوِدّآئَهُ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبیمُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ النّاصِحِ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبیعَبدِ اللهِ ، بِاَبی اَنتُم وَ اُمّی طِبتُم ، وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم ، وَفُزتُم فَوزًا عَظیمًا ، فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفُوزَمَعَکُم

🌿🌿به نیابت شهدا ، تقدیم به پیشگاه اُمّ الآداب مادر عشق و ادب ،حضرت ام البنین( س) -(او کہ شایسته یِ آن خانه یِ سرمدی شد) 🌿🌿.

اِلهى عَظُمَ الْبَلاَّءُ وَبَرِحَ الْخَفاَّءُ وَانْكَشَفَ الْغِطاَّءُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءوَضاقَتِ الاْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّماَّءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَيْكَالْمُشْتَكى وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَالرَّخاَّءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اُولِى الاْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ يا مُحَمَّدُ يا عَلِىُّ يا عَلِىُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِيانى فَاِنَّكُما كافِيانِ وَانْصُرانى فَاِنَّكُما ناصِرانِ يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى السّاعَةَالسّاعَةَ السّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرينَ

🌺 الْسَلاٰمُ عَلَيْكَ يَا أبا عَبْدِ اللهِ وعلَى الأرواحِ الّتي حَلّتْ بِفِنائِكَ ،  عَلَيْكَ مِنِّي سَلامُ اللهِ أبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ الليْلُ وَالنَّهارُ ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنِّي لِزِيَارَتِكُمْ ،السَّلام عَلَى الحُسَيْن ، وَعَلَى عَليِّ بْنِ الحُسَيْنِ ، وَعَلَى أوْلادِ الحُسَيْنِ ، وَعَلَى أصْحابِ الحُسَينِ.🌺

 کجایید ای شهیدان خدایی

بلاجویان دشت کربلایی

کجایید ای سبک روحان عاشق

پرنده‌تر ز مرغان هوایی

کجایید ای شهان آسمانی

بدانسته فلک را درگشایی

شهید «محمد علی رباعی» ملقب به «ابوذر» از اهالی روستای «حاریص» در جنوب لبنان بود. او که رسم عاشقی را از سنین کم در کنار سایر رزمندگان مقاومت اسلامی لبنان آموخته بود، همزمان با شروع نبردها در سوریه برای مقابله با تروریست‌های تکفیری - صهیونیستی و دفاع از حرم حضرت زینب کبری (س) راهی سوریه شد

روایت شهادت «ابوذر» جوان، از سر پرشور و عشق بی‌نظیر او به شهادت حکایت دارد؛ همرزمان او اینگونه روایت کرده‌اند که در یکی از روزهای ماه مبارک رمضان گروهی از تروریست‌های تکفیری به تجمع رزمنده‌های مقاومت که شهید «محمد علی رباعی» در بین آنها حضور داشته، هجوم می‌آورند.

وظیفه این گروه از رزمندگان تنها نگهبانی بوده و بنا نبوده در هیچ نبرد مستقیمی شرکت داشته باشند.  پس از آغاز درگیری، تعداد نفرات تروریستها کار را بر رزمندگان مقاومت سخت می‌کند. آنها یکی یکی شروع به عقب نشینی می‌کنند تا اینکه نوبت به «ابوذر» می‌رسد. یکی از رزمندگان او را صدا می‌کند تا به عقب برگردد اما شهید به نبرد ادامه می‌دهد و تلاش می‌کند تا حد ممکن از تروریست‌ها تلفات بگیرد.

«ابوذر» مشاهده می‌کند که یکی از تروریست‌ها قصد نفوذ به خاکریز را دارد و موفق می‌شود او را به هلاکت برساند. سپس به یک درخت تکیه می‌دهد و به هر کسی که در مقابل خود می‌بیند شلیک می‌کند. این دلاور جوان مقاومت موفق می‌شود در این نبرد جانانه 18 تروریست را به هلاکت برساند.

بعد از آنکه تروریست‌ها عدم توانایی خود را در مقابله با «ابوذر» دیدند او را دوره کردند و با رگبار اسلحه‌های خود «ابوذر» جوان را به شهادت رساندند. تن پاک این جوان 19 ساله پذیرای ده‌ها گلوله ای شد که برای در آغوش گرفتنش از هم سبقت میگرفتند.

پیکر پاک شهید دو روز و نیم در میان آفتاب سوزان بر زمین ماند اما زمانی که همرزمانش برای برگرداندن پیکر مطهرش بازگشتند، مشاهده کردند که با وجود جراحت‌های بسیار و گذشت زمان نسبتا طولانی پیکر ابوذر بدون تغییر و بوی نامطبوع، پاک و مطهر نقش زمین است.

ابوذر 19 ساله‌ی عاشق در ۱۵ رمضان ۱۴۳۵ قمری - تیر ماه ۱۳۹۳ - به دیدار یار نائل آمد.

«تا بقیع بازسازی نشده سنگ مزار نمی‌خواهم»

این شهید جوان وصیت کرده بود که پیکرش را در آرامستانِ «روضه الشهیدین» در بیروت به خاک بسپارند و تا زمانی که مزار مطهر ائمه بقیع بازسازی نشده است، سنگِ مزاری برایش قرار ندهند.

ابوذر در بخشی از وصیتش از برادران و خواهران و تمام کسانی که وصیتش را می‌خوانند خواسته تا بر حفظ اسلام و قدم نهادن در مسیر ولایت فقیه اهتمام نمایند.

بر تربت پاک شهید «محمد علی رباعی» عکسی از امام خمینی (ره) قرار دارد که در زیر آن عکس نوشته شده: «عاشق ولایت، شهید محمد علی رباعی».

سلام عزیزم . ممنون ..قابل باشم چشم حتما ... نظر لطف شماست ..متقابلاً التماس دعا 🙏🌹🌹

شهید محمد علی رباعی
(ابوذر)

تاریخ تولد : 1374/11/24

محل تولد : روستای حاریص - لبنان

تاریخ شهادت : 1393/04/22

محل شهادت : سوریه

وضعیت تاهل : مجرد

محل مزار شهید : بیروت - روضه الشهیدین

در فرازی از وصیت‌نامه شهید مدافع حرم حزب الله لبنان «محمد علی رباعی» آمده است: «برادران و خواهرانم؛ وضعیت امروز اسلام و شرایطی که ما در آن به سر می‌بریم، می‌طلبد که هر انسان مسلمان و مومنی به هر طریق و وسیله‌ای که شده اسلام را پشتیبانی کند و استوار، در مقابل هجماتِ همه جانبه ایستادگی کند. با دنباله روی از راه ولایت اهل بیت که همان خط ولایت فقیه است، برای اسلام کار کنید. [ولایت] جواهری است که برای ما باقی مانده است.»

در کتاب تذکره الشهداء تالیف، مرحوم حاج شیخ حبیبالله کاشانی صفحهی ۲۴۷ آمده است که:
در عباس آباد هند جمعی از شیعیان در ایام عاشورا جمع شدند که شبیه حضرت عباس علیه السلام بسازند، شخصی که صاحب تنومندی و رشادت باشد نیافتند تا آنکه جوانی را پیدا کردند که پدرش از دشمنان اهلبیت علیهم السلام بود.
او را شبیه کردند و مراسم تعزیه را برپا نمودند و چون شب شد به خانه آمد، پدرش از او پرسید که کجا بودی؟ و چون از کار پسرش آگاه شد بسیار عصبانی گشت و گفت: مگر عباس را دوست میداری؟
جوان گفت: آری جانم به فدای او باد.
پدر گفت: اگر چنین است بیا تا دستهای تو را به یاد دست بریدهی عباس قطع نمایم. آن جوان دست خود را دراز کرد و پدرش دستش را برید مادرش گریان شد و گفت: ای مرد چرا از فاطمه زهرا سلام الله علیها شرم نکردی؟
آن مرد گفت: اگر فاطمه سلام الله علیها را دوست داری بیا تا زبان تو را هم قطع نمایم، پس زبان زن را هم برید و در آن شب هر دو را از خانه بیرون کرد و گفت: بروید و شکایت مرا پیش عباس نمایید.
آن دو به عباس آباد آمدند و به مسجد محل رفته نزدیک منبر تا به سحر ناله کردند آن زن میگوید: چون صبح نزدیک شد، زنانی چند را
[صفحه ۵۷]
دیدم که آثار بزرگی از جبههی ایشان ظاهر بود یکی از آنها آب دهان بر زخم زبان من مالید فی الحال زبانم التیام یافت، دامنش را گرفتم و عرض کردم که، جوانی دارم دستش بریده و بیهوش افتاده به فریادش برس.
فرمود که: آن هم صاحبی دارد.
عرض کردم: شما کیستی؟
فرمود: من فاطمه مادر حسین علیه السلام هستم
این را گفت و از نظرم غائب شد، پس به نزد فرزندم آمدم دستش را دیدم که خوب شده است.
پرسیدم: که چگونه چنین شده؟
پسر گفت: در اثناء بیهوشی جوان نقابداری را دیدم که به بالینم آمد و فرمود: دستت را به جای خود بگذار، پس نظر کردم هیچ اثر زخمی در آن ندیدم.
گفتم: میخواهم دست تو را ببوسم، اشکش جاری شد و فرمود: ای جوان معذورم دار که دستم را کنار نهر علقمه جدا کردند.
عرض کردم: شما کیستی؟ فرمود: منم عباس بن علی علیه السلام پس از نظرم غایب گردید!
این جوان کیست که در قبضهی او طوفان است؟
آسمان زیر سم مرکب او حیران است
پنجه در پنجهی آتش فکند گاه نبرد
دشت از هیبت این معرکه، سرگران است
مشک بر دوش گرفتهست، و دل را در مشت
کوهمردی که همه آبروی میدان است
[صفحه ۵۸]
تا که لب تشنه نمانند غریبان امروز
میرود در دل آتش، به سر پیمان است
این طرف، کوه جوانمردی، ایثار، شرف
روبرو، قوم جفا پیشه و سنگستان است
صف به صف میشکند پشت سپاه شب کیش
آذرخش است که غرندهتر از شیران است
خیره بر خیمهی زینب شده و مینگرد
کودکی را که تمامی عطش و گریان است
سمت خون علقمه در آتش و، در سمت عطش
خیمهها شعلهور، و بادیه اشکافشان است
اینکه بر صفحهی پیشانی او حک شده است
آیههایی است که در سورهی (الرحمن) است
شعر از «جلیل دشتی»
[صفحه ۵۹]
برگرفته از کتاب در کنار علقمه؛ کرامات حضرت عباس علیه السلام نوشته: محمدحسین محمودی

یاعباس ع 

اللهم صل علی محمد و آل محمد 

التماس دعا