آبان هم رسید...
با کوله باری پر از باد و باران و برگ هایِ نارنجی.
با حال و هوایِ دلبرانه ای، که آدم را ناخودآگاه، شیفته و عاشق می کند.
با لطافتِ کم نظیری، که خیابان ها را آماده می کند برایِ قدم زدن.
درختان، مهیایِ یک تغییر شده اند، و تغییر، بارزترین نشانه ی تکامل است.
آسمان ، خودش را آماده کرده تا تمامِ دردهایِ ته نشین شده اش را ببارد، و زمین، برایِ بی قراری هایش، آغوش وا کرده.
کاش، همراهِ برگ هایِ خشکِ پاییز، تمامِ کینه و دشمنی و غم ها بریزد،
کاش دوباره مثلِ گذشته، غمخوار و چاره سازِ هم باشیم.
هوا ، هوایِ رفاقت است و همدلی،
فصل، فصلِ دوست داشتن،
و ماه ، ماهِ بخشش،
ماهِ خوب بودن...
"مهر" نیست،
مهربانی که هست! :)
