ولی من منت نمیزارم یسال عیدیمو کاچیران خریدم براش
یسالم کلا دادم خصوصی برا زایمان
من از خستگی کار و دور راهم نگفتم بهش
استاتر زودتر جمع كن اين مشكلات رو .چون هر چي بگذره سختتر ميشه درست كردنش چون بيشتر مياد روش.جايي ميرسه كه فقط همديگه رو تحمل ميكنيد اونم بخاطر بچه
به نظرمن بهتره اون چیزایی رو که از همسرامون انتظارداریم واون خواسته هامونو بهشون بگیم که ن زندگی به کام ما تلخ بشه نه به اونا حالا اگ اونا اهمیت ندادن به خواسته هامون قضیه فرق میکنه به هرحال زنا و مرداباهم فرق میکنن
بهش میگفتم بارها گفتم ولی انگار فقط برای اون یه چیز خودش رو میزد به اون راه منم بعد یکی دوسال به خودم قول دادم بی تفاوت باشم به اون مسئله در حالی که اذیت میشدم از نرسیدن به هدفم و دیگه هیچ شکایتی هم نکردم ولی خوشحال هم نبودم و کم کم همسرم دید من شکایتی نمیکنم و وقتی لزم میپرسید چرا ناراحتی منم میگفتم چیز مهمی نیست در حالی میدونست ته دلم چی میخوام بگم ،و واقعا دید یک زن خوشحال زندگیش رو با طراوت میکنه ، پس من رو به خواستم رسوند و من هم شدم همون دختر خوشحالی که بودم
