من زیاد با اینکه اینشکلی وظیفه تعیین کنم موافق نیستم،البته این نظر منه،من زندگی رو مشارکتی میبینم، هردو باید تلاش کنن نه اینکه بگم وظیفه ی شوهرم هزینه کردنه و من هر پولی که خرج کنم از بار اون کم کردم و وظیفه ی من خونه تمیز کردن و غذا پختنه و اون هر کاری بکنه به من لطف کرده،من معتقدم جفتمون با هم هزینه کنیم و جفتمون با هم به کار خونه و بچه برسیم،این تقسیم کار میتونه به شکل دیگه ای هم باشه،اینکه یه نفر شاغل باشه و یک نفر خانه دار،و البته اینها هم میتونن به هم کمک کنن،اون کسی که خانه داره گاهی با مدیریت درست برخی هزینه هارو کم میکنه و البته اینکه یه نفر تو خونه هست که امور رو مدیریت کنه خودش چیز کمی نیست(اینو میگم چون بعضی افراد خانه داری رو اونجور که باید بهش ارزش نمیدن)، و اونی هم که شاغله گاهی بعضی کارهای خانه رو انجام میده که به همسرش زیاد فشار نیاد و البته مهمه که جفتشون به ارزشمندی کار طرف مقابل واقف باشن،نه اینکه هر کدوم فکر کنن فقط کار خودشون سخت یا ارزشمنده چون واقعا اگر هر کدوم کوتاهی کنن مشکل پیش میاد،البته تو ایران به خاطر طرحواره های سنتی که تو ذهنمون جاافتاده اینا رو سخت میشه جا انداخت،متاسفانه همچنان هزینه ای که زن شاغل میکنه ویا کاری که مرد در خونه انجام میده در حالی که همسرش هم شاغله لطف تلقی میشه،و این باعث میشه که خانمها دلشون نخواد هزینه کنن چون شوهراشون تو خونه کار نمیکنن و اگه کاری هم بکنن لطف تلقی میکنن و در مجموع در این شرایط به خانم خیلی فشار میاد که هم بخواد کار بیرون انجام بده،هم پولشو بیاره تو زندگی هم کار خونه رو تنها انجام بده و این واقعا ظلم به اون خانم هست،از طرف دیگه داریم کسانی رو که کار بیرون انجام میدن و همسرشون چون خانمش شاغله تو کارهای خونه هم مشارکت میکنه اما خانم بازم معتقده وظیفه ی همسرشه که هزینه کنه و خودش هیچ هزینه ای نمیکنه و از همسرش پول میگیره که این به نظر من ظلم به اون مرده که هم کار بیرون انجام بده هم کار خونه و بعد هم خانمش فکر کنه اگر حتی برای خودش لباس خرید به همسرش لطف کرده
در مجموع این خونه برای هردوی ماست،این بچه هم همینطور،هزینه هایی هم که میشه برای جفتمونه،تقسیم بندی های جنسیتی رو من زیاد نمیپسندم🌹