بدون شرح..........................................

من اگـــــر آدم نیستـــــــم ؛ تو حــوّایم باش

من ز نســـــــل دیـــــروز؛ تو فــردایم باش

من این بار زنم سیب را گاز ؛ کن تو پرواز

که کنــــــم آغــــوش را به هـــوایت بـــــاز

نفســـم در نــــبود نفســــت مــی گیــــــرد

کودک احـــساســـــم ؛ بی تو مـــی میـــرد

من و دل ؛ تو و دل ؛ این بود حکـــــم مـــا

تـــک دل این بـــار ؛ نَــبُـرد این حکــــم را

تو حاکــــم شو و من ؛ شوم ســربــــازت

تو بـــاش جــــاودان ؛ من شــوم آغـازت

تـو فقط حکــم فرمـــا ؛ من به پــای مهـرت

کنــــم رو دستـــــــــم ؛ بــه پــــای امـــرت

ای غزل نـــاب من ؛ تــو و ایـن بــازی

مـن به تـو نــــازم ؛ تو به چه نــازی؟؟

عشـــق تــو تـا به ابد ؛ در مـــن و ؛ تـــــو

تــو شوی تمـــام مـن ؛ مــن شوم تـو و تـو

همه هستــی ام ز تو ؛ گل زیبای منــی

روی تو التمـــــاس ؛ تو تمنـای منــی

گیـــــسوانـــم خرمــــن ؛ نگهـــت آتشــــی

بســـــوزانـــم که مـــن ؛ عاشق خود کشـی

به خیــــالت همه شب پرسه زنــم در یــادت

بــاد آورده نیستـــــی که دهمــت بر بــادت