عشق یا درس و دانشگاه

اگر درستو بیخیال شی تا آخر عمرت حسرت خواهی خورد ودیگه نمیتونی به این رتبه  برسی

اون طرف هم اگه شمارو بخاد و واقعا عاشقتون باشه از پیشرفت شما که ناراحت نمیشه 

عزیزم قدر موقعیتتو بدون 

خب راست میگه تهران خیلی شهر بدیه برای یه دختر مجرد و تنها

حالا نگفتی چه رشته ای میخوای بری

تهران هیچ مشکلی نداره خیلیم خوش میگذره

احتمالا نگرانه که تو دانشگاه به یکی دیگه دل ببندی

پس با این شرایط حیفه بخوای از درست بزنی هرچقدرم طرفت خوب باشه ممکنه تو زندگی حسرت بخوری که چرا دانشگاه خوب رو ول کردی
بنظرم دوست عزیز اون شخص اگه عاشقت باشه به پات میمونه و اگه واقعا قسمت هم باشین تحت هر شرایطی خدا راهتونو یکی میکنه نگران نباش

کجاش بده بابا

من تهران زندگی می کنم با خونوادمم اما همیشه هم تنها رفت و آمد می کنم 

 کلی از دوستای دانشگامم خوابگاهین اومدن تهران

نمیخواد تو خیابون بخوابه که 

بهش خوابگاه میدن

اینهمه دختر مجرد تنها توی خوابگاههای دانشگاهها مشغوا تحصیلن. تهران چکارشون داره؟ دختری که میاد تهران روی بد تهرانو میبینه، به خاطر اینه که اهلشه و فقط آب نبوده شنا کنه.

استارتر عزیز دوستت نگرانه که فراموشش کنی یا به کس دیگه دل ببندی یا تفکراتت و دیددت به زندگی به دلیل شرایط جدید و تجربه های جدید عوض بشه. تمام این نگرانیها به جاست برای اون ولی دقیققا همینها برای تو فرصته. فرصت کسب تجربه و کمتر احساساتی بودن و شاید انتخاب شخص بهتر

خود مردا در این موارد هییچچچ وقت نفع خودشونو به خطر نمیندازن.

من  هشت  سال تنها زندگی کردم توی همین شهر

هیچ مشکلی هم پیش نیومد

دختر اگه بیعرضه و توسری خور باشه توی خونه باباشم در خطره

ببین از الان فکر کن ارزش سرمایه گذاری روی خودت بیشتره یا روی یک آدم دیگه؟

با درس خوندن خودت رشد میکنی و محکم میشی یا گذاشتن عمرت روی زندگی مشترک خصوصا با کسی که از همین اول به رشدت داره واکنش نشون میده، اختیار بقیه زندگی تو میدی دستش

نه عزیزم این چه حرفیه تهران دختر و پسر مجرد نداره چه دختر و پسر باید بتونن تو شرایط مختلف از پس خودشون برمیان و تو جامعه زندگی کنن پس اونایی که برای ادامه تحصیل از ایران  میرن باید چی بگن شما میخوایی تو این جامعه زندگی کنی باید بتونی از پس خودت بربیایی به تنهایی

من درسم رو بر خواستگاری که دوست داشتم ترجیح دادم.و سرانجام ازدواج دانشجویی نصیبم شد که الان خوشحال نیستم..چون از خانواده ام دور هستم . باهم تفاهم داریم ولی دوری از خانواده خیلی آزار دهنده هست.....و تفاوت فرهنگی و خانوادگی .چون شناخت کافی از خانواده شان نداشتم...الان یکسال هست خانواده ام رو ندیدم.

البته من از تاپیکتون اینطور برداشت کردم که خودتون بین دوراهی گیر کردید و الان متوجه شدم یه جورایی نامزدتون با این موضوع مخالفه عزیزم انسان نیازمند رشد هست و نمیشه از این موضوع که دانشگاه رفتن دید وسیعتری به آدمی میبخشه گذشتت و عشق باید باعث پیشرفت آدم بشه به این باید توجه کنید

میتونین اگه خواستگارت با درس موافق هست.. همون رشته ای که دوست داری در پیام نور شهرتون یا نزدیک شهرتون بخونی...آخه راه دور هرچی هم حساب کنی اگه دولتی باشی  همون خرج  پیام نور داره..تو استخدام هم دانشگاه تاثیری نداره..معدل مهم هست و نمره آزمون استخدام

اگه عشقت یک عشقی هست که با هم دوست شدین و از عشق واقعی بهت مطمئن نیستی ....درس ترجیح داره بر این عشق ولی اگه واقعا مطمئن هستی خواستگار هست و فقط به ازدواج و آینده فکر میکنه و از لحاظ خانوادگی و سطح فرهنگ و اخلاق خوب هست ..عشق بر درس.... چون در این شرایط ازدواج بر درس ارجحیت داره.....و حتی اگر این دوست دار واقعی با درس موافق باشه.. در شهر نزدیک به خودت درست رو هم ادامه بده...چون  در این شرایط استخدامی که خبری نیست..مدرک هم که فرق نمیکنه از کجا باشه