بچه ها سلام
من پدرم از زمان بچگیم به من سخت میگرفت همیشه تو هر مسئله ای
الان ۱۹ سالمه اعتماد به نفسم صفره امیدی ندارم تا میام حالمو درست کنم و شاد باشم دوباره با حرفاش تخریبم میکنه
قصدش خیر هست ولی خب دارم اذیت میشم تصمیم گرفنم با یه یکی از اشناهامون که مشاوره حرف بزنم غیر مستقیم بگه به بابام
کاش قوی بودم حرفاش واسم اهمیت نداشت و حالمو بد نمیکرد
کار خوبی میکنی.
کار خوبی کردی
منم همين مشكلو با مادرم داشتم
كلي مشاوره هم باهاش حرف زد
٢روز خوب بود و دوباره مثل قبل ميشد
آفرین بهترین کارو کردی
خودتم برو مشاور و دوباره به خودت کمک کن
نزار مثل من به ی موجود پوچ و افسرده تبدیل شی
من ازدواج كردم
از وقتي از اون خونه رفتم،حالم خيلي بهتره
اعتماد به نفسم بهتره
ميتونم تو جمع حرف بزنم،خجالت نكشم،ترس از ضايع شدن نداشته باشم
من مادرم جوري بود كه حتي توي جمع دست روم بلند ميكرد😞😞خيلي باعث خجالتم بود،كه ٢٢سالت باشه و مادرت سر يه موضوع خيلي بيخودي،جلو غريبه و اشنا(مثلا اينكه چرا بالش رو جمع نكردي)بزنه تو گوشت
