اول از همه یه جوری باهاش رفیق میشم که خودش بهم بگه نه اینکه یه روزی بفهمم
من مذهبیم دوس پسرم نداشتم
خیلی حالم بد میشه بفهمم داره.آخه به پسرا اعتمادی نیست
مهم ترینش اینه ک اصلا با بچه ها نمیتونم کناربیام الان وقتی ک بچه های خواهرم میان خونمون خیلی بخاطرشون حرص میخورم
روحیه م جوری نیست ک بتونم خودم رو وقف بچه کنم و از خیلی مسایل بخاطر بچه بگذرم.بااین شرایط جامعه بنظرم خیلی خودخواهیه ک بخوام ی نفر دیگه رو به این دنیا بیارم ک بخواد زجربکشه
البته من الان مجردم ولی قطعا یکی ازشروط ازدواجم همینه ک بچه دارنشیم
اولش ک انقد بهش محبت میکنم و از محبت سیرش میکنم ک پی کسی نره
دوما طوری بارش میارم ک تشورش از خودش خیلی بالا باشه
سوما باید طرف رو بررسی کنم هدف دخترمو بررسی کنم
اگر جفتشون عاقل بودن زیر نظر خودم رابطشون محتاطانه ادامه پیدا کنه و مراقب دخترم باشم
قبل اینکه وارد فاز عشق و عاشقی بشه تربیتش میکنم که حواسش به دلش باشه واسه هر ننه قمری نلرزه
غرق محبتش میکنم که به هر عزیزمی وا نده
باباش براش هدیه میخره که با هدیه های دوزاری دیگران وا نده
با باباش و یا داداشش گردش های دو نفره خواهد داشت پیاده روی های دو نفره خواهند داشت بستنی خوردن های شبانه خواهند داشت که حسرت این کار ها رو نداشته باشه
به خاطر دختر بودن از کاری منع نمیشه مگر از حوزه دین خارج باشه
میتونه تنهایی مسافرت بره میتونه میتونه هر کاری که تشخیص میده درسته رو انجام بده تا زمانی که اعتمادم ازش صلب نشده
بهش میگم راحت دل نبنده
بهش میگم تا کسی بهش امنیتِ بودن ، نداده وا نده
بهش میگم امنیتِ بودن باعث پایداری عشق میشه وگرنه اون چیزی که اسمش رو گذاشته عشق فقط در حد احساس کوتاه مدت باقی میمونه
بهش میگم تا کسی خودشو بهش ثابت نکرده دل نبنده
براش این رو باور پذیر میکنم که خانواده حریم امنش هستن و میتونه در مورد اتفاق ها و پیشنهاد هایی که بهش میزنن صحبت کنه و به کمک خانواده آنالیز کنه
دخترم باید بدونه کسی که میخواد دلشو بلرزونه باید از فییلتر خانواده رد شده باشه
خانواده ش هم بایدد از فییلتر رد شده باشه
بهش میفهمونم کسی که عاشق میشه دیگه بدی ها رو نمی‌بینه بهش میفهمونم قبل دل دادن باید شناخت به دست بیاره
ولی اگر عاشق شد
اگر واقعا عاشق شد مخالفت نمیکنم راه رو نشون میدم ولی مخالفت نمیکنم
عشق درد بی درمونه بهش نرسی نمیشه قبلش میشه جلوشو گرفت و عاشق نشد ولی بعدش نه
