خب باید بگم که عشق نیست بیشتر یه جور نیاز و وابستگی متقابل که بعدا به عادت تبدیل میشه بوجود میاد..
چون توی عشق هیچ دلشکستنی هیچ غافلگیری بی موردی هیچ سخن و مقایسه اشتباهی هیچ من من کردنی اصلا جای هیچ درخواستی نیست!!!
عشق ینی باختن. فنا شدن در دیگری بدون هیچ توقعی. اینی که ما میبینیم فقط یه نیازه. ترس از رها شدن . تنهایی.. طرد شدن.. و چون این کشش ذاتی هست ازدواج میکنیم تا جای خالی اون بُعد ها پر بشه شما تو این تاپیکا عشق میبینی؟! تو این تیتر ها توی این ماجراهایی که در اطرافتون هست عشق میبینین؟؟
یه کم بُعد عرفانی و روانشناسی شده عشق رو بخونید متوجه میشید لابلای دل های کوچیک که پر از نیاز و خواهشه عشق مرتبه ای نداره. فقط برای نیاز متقابله. که اونم در خیلی ها وقتی برطرف شد تازه امتحانشون پس میدن برای هم. تاپیکا رو میبینید دیگه چه خبره!