حدود ۷_۸ سال ازدواج کردم شوهرم اجازه نمیده با دوستام برم بیرون ، میگه فقط خونه ، یه رستوران بخوریم بریم نمیزاره ،یا گاهی اوقات فامیلا زنونه دورهم جمع میشیم دوست داریم یه شب بمونیم پیش هم فرداش بیایم نمیزاره ، همه شوهراشون میزارن و میرن من اصلا اصلا استقلال ندارم از خودم که حرف بزنم ، هرکس میگه فلان جا بریم ؟ همه موافقت میکنن من باید بیام بگم ببینم اجازه میده یا نه که معمولا هم میگه نه ، دیگه خسته شدم ، ۳۱ سالمه و واقعا از اینکه مستقل نیستم و نمیتونم تصمیم بگیرم خسته شدم ، هیچ سوءاستفاده یا بی اعتمادی هم پیش نیومده که بگم ذهنش خراب شده ، واقعا تحمل این رفتار برام سخت شده ، ولی خودش خیلی دوسم داره، بهش میگم دارم افسرده میشم هر ساعتی که از سرکار بیاد با تمام خستگیش من و می‌بره میگردونه، نسبت بهم اصلا بی تفاوت نیست ولی خودش همش میخواد پیشم باشه ، خب آدم غیر از همسر تفریحات دوستانه هم دلش میخواد
شماها از خودتون اختیار تصمیم‌گیری دارین یا نه ؟
