خون بس

گزاشتم عزیزم

بالا رو ببین

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت دوم

حداقل نزاشت با رحمان حرف بزنم یکم اروم بشم رحمانم رفت و من همنطور گوشه حیاط نشستم و با عروسکم حرف میزدم مامان اومد گفت شیرین پاشو بیا صبحونه بخور امروز باید نون بپزیم گفتم خوب من میخواید چیکار همیشه خودتون میپزید دیگه گفت از امروز باید تو‌ کارها کمکم کنی مثل خواهرت،گفتم چشم و پاشدم رفتم .

از اون روز فقط کار بود که میکردم خسته شده بود تو دلم به خودم بد و بیراه میگفتم که چرا گفتم میخوام درس بخونم که مامانمم بخواد بهم گیر بده و کار بکشه ازم.

اصلا کتاب دست گرفتن من شده بود آینه دق برای مامانم تا میدید دستم میگفت پاشو فلان کار کن منم مجبور بودم بزارم کنار و برم دنبال کار کردن .

میدونستم که مامانم مقصر بود چون بابام اجازه میداد برم ولی مامانم منصرفش کرده.

چند ماهی گذشت منم دیگه اسرار نکردم یروز که با رحمان تنها بودیم بهش گفتم داداش میشه از درسات به منم یاد بدی گفت اخه منکه نمیتونم ولی میتونی کتابام برداری بخونی خوشحال شدم گفتم اخ جونم مرسی داداشی.

از اون شب شروع شد هر شب یه کتاب از رحمان میگرفتم و‌ میرفتم تو‌ اتاق تا صبح میخوندم و مینوشتم صبحم میبردم میزاشتم سرجاش که کسی نفهمه تا چندسال من شبانه تو تنهایی خودم درس خوندم بدون اینکه کسی بفهمه.

رحمان و سهراب دیپلم گرفتن ،سهراب دیگه ادامه نداد و اومد روستا ولی رحمان دانشگاه قبول شد تو رشته برق.

رحمان میدونست من علاقه دارم به درس هر دفعه میومد برام‌ کتاب میخرید یا از دوستاش میگرفت میاورد .

اون موقع سهراب تونست با دیپلمش بره پیش کدخدا کار کنه و‌ چیزایی که لازم بود بنویسه یا بره دنبال کارای مردم تو‌شهر.

پای خواستگارا به خونمون باز شده بود هر روز یکی میومد اول برا رقیه میومدن تا منو میدیدن میگفتن اینو میخواییم،اون زمونم رسم بود که بزرگتر اول شوهر میکرد .

من‌ یکم‌ سبزه رو‌ بودم و چشمهای رنگی ولی رقیه سفید و چشم رنگی بود .

یبار که خواستگار اومدخونمون....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت سوم

یبار که خواستگار اومد خونمون مامانم نذاشت از اتاق بیام بیرون منم میدونستم بخاطر چی نمیذاره.

خواستگارا اومدن منم از لای در نگاه میکردم حرفاشون زدن و رفتنی به مامانم گفتن چرا دخترتون نیومد ببینیم مامانم گفت ایناهاش دخترم گفت مگه دختر دیگه ندارید مامانم گفت نه همین یدونست اونام بدون حرفی رفتن بیرون ،از اون روز لجبازی رقیه با من شروع شد اخه من چیکار داشتم با اون .

اخر هفته رحمان اومد برام کتاب اورد رقیه وقتی کتابا دید اتیشش تند تر شد شب که خواب بودم اومد بود با قیچی تیکه تیکه کرده بود چون قایمکی کتاب میخوندم نتونستم صدام در بیارم.

به رحمان گفتم رقیه پاره کرد کتابمو گفت فدای سرت دوباره برات میخرم .

رحمان در کنار درسش کار پیدا کرده بود تو شهر و به مامانم و بابام گفت که نمیتونه اخر هفته ها بیاد اونام قبول کردن ولی من دلم گرفت چون کسی نبود کتاب بیاره برام.

سهرابم که گرم کار بود و فقط با مردم سرو‌کله میزد وقتیم میومد خونه حوصله هیچ کسی نداشت .

تقریبا پانزده سالم شده بود و رقیه هجده سالش به گوشمون میرسید که میگفتن دختر فلانی خواستگار نداره ترشیده ابجیمم خیلی ناراحت میشد.

یه روز عمه بزرگم‌ زنگ‌ زد گفت شام میاییم خونتون ،پا شدیم خونه تمیز کردیم غذا گذاشتیم‌ شب بود که عمم و خانوادش اومدن عمم دختر نداشت فقط چهارتا پسر داشت مامانم گفت شیرین فکر کنم اومدن خواستگاری گفتم نه بابا،عمم نشست کنار بابام گفت داداش دخترت میدی به علی بابام گفت چی بگم والا خواهر، علی تو بیکار و مریض فکر نکنم رقیه قبول کنه گفت داداش کل روستا دارن میگن دخترت مشکل داره کسی نمیاد بگیره راستش منم ناراحت شدم گفتم بیام برا علی بگیرمش....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت چهارم

بابا گفت خرج و‌ مخارج زندگیشون کی میخواد بده گفت میارم پیش خودم حواسم بهشون هست اصلا میخوای خودت علی ببر سر زمین کار کنه. بابام گفت فکرام بکنم با مادرش صحبت کنم ببینم چی میگه.

گفت خودم به رقیه میگم بابا گفت نه خواهر بزار خودم بهش میگم بعدا، عمم بیخیال شد و نشست سر جاش .

بعد از رفتن مهمونا ، بابا رقیه صدا زد گفت عمت اومد خواستگاری رقیه یه لبخند اومد رو لبش سرش انداخت پایین مامان گفت برا کی گفت برا علی یهو مامانم زد رو دستش گفت خدا مرگم بده مرد تو‌ هم‌ قبول کردی به علی دختر بدی اون بیکار چطور میخواد زندگی کنه بابا گفت خواهر گفت خرج زندگیشون میدم .

بابام به ما گفت برید بخوابید ماهم‌ رفتیم تو اتاق مامان بابام‌ یواش یواش داشتن باهم حرف میزدن منم جلو در گوشام تیز کرده بودم ببینم چی میگن مامان هی میگفت نه بمونه خونه بهتره تا زن علی بشه ولی بابام گفت کمکش میکنیم وضعیتش بهترمیشه .

همش پیش خودم میگفتم اخه مگه علی چشه ظاهرش که خوبه معلوم‌ نیست چرا میگن مریضه، برام‌ شده بود سوال نمیتونستم از مامانم بپرسم که علی چشه .

سهراب اومد با تعجب به بابام گفت چرا بیدارید بابا گفت بیا بشین بگم‌ چرا ، عمت اومد بود خواستگاری برا علی سهرابم گفت اه مبارکه خوبه دیگه رقیه بدین بره خیلی سنش رفته بالا تو‌ کوچه خیابون‌ میشنوم که میگن دختر فلانی مشکل داره انگار هیچ کسی نمیگیرش بابا گفت فردا میگم بیان خواستگاری رسمی مامان گفت من راضی نیستم سهرابم گفت مامان کل دخترای همسن رقیه بچه‌ دارن حرفمون افتاده تو دهنا بزار بیان بگیرنش، مامان گفت سهراب دختر خونه بمونه بهتره تا شوهرش بیکار و مریض باشه .

سهراب گفت چه مریضی مامان اون که سالمه بیکاره چون مادرش داره خرجش میده زن بگیره مجبور میشه کار کنه ....