نه نظر شخص من اینه که دوست پسر یه چیز تفریحیه به نظرم یه ادمیه که تعهد قانونی و شرعی و عقلانی ای در برابرت نداره صرفا هست که باشه بدون هیچ دلیلی
من خودم ترجیح میدم به جای تلف کردن وقتم با ادمی که شاید فردا نباشه پیشرفت کنم و خودم رو بالا ببرم
ولی وقتی قصد ازدواج پیدا کنم و شرایطش رو داشته باشم و کسی رو ببینم که قصد ازدواج داره و شرایطش رو به صورت داره باهاش نامزد میکنم
اسمش دیگه دوست پسر نیست نامزده
و این یعنی به صورت رسمی به خانوادم معرفیش میکنم باید به خانوادش معرفیم کنه یه مدتی با هم اشنا شیم پیش روانشناس بریم خانواده ها رفت و امد کنن و ...
ولی برای تفریح و تنها نبودن نه استایل زندگی من نیست