من از کسی خوشم اومده که احساس میکنم بعد از ازدواج حتما ناراحتی هایی برام پیش میاد من دوست ندارم از تهران برم اونم دوست نداره بیاد تهران خونش مشهده .میگه تهران رو دوست ندارم.میگه مهر زیاد دوست ندارم.میگه بعد ازدواج تو خونه پروژه بگیر نرو شرکت.کلا فکر نکنم زندگیم باب میلم بشه همش خواسته های اون داره مطرح میشه .منو دوستم داره تا حالا کلی پشتم بوده .ولی این حرفاش زدم کرده.فکر میکنم بعد ازدواج تو سختی بیافتم باهاش
خوب منطقی باهاش صحبت کن و توام حرفاتو بزن
شماها که ازدواج کردید نظرتون چیه دارم کم کم تصمیم میگیرم فکرمون شبیه هم نیست ودردسر داره ازدواح
دوس داشتن ینی درک متقابل و احترام من اینو ندیدم تو رابطتتون با توجه ب چیزایی ک گفتین
من۳۸سالمه اون ۴۶
بنطر من ازدواج نکن من گرفتار همچین کسی شدم که الان خودمو لعنت میکنم
اگر به اینجور زندگی عادت نداری مطمینا یک ماه بعدش پشیمون میشی
بهتره منطقی تصمیم بگیزی نه احساسی
نظرم اینه تو نمیتونی بعدا اونو تغییر بدی
به این هوا نباشی
اگه میتونی بخاطر دوست داشتن قید خیلی چیزارو بزنی
که باهاش باش البته بی منت
اگه نمیتونی یک درصدم فکر نکن که شاید بعدا درست بشه
ببین تو سن من و شما نمیشه عوض بشیم ماها دیگه مستقل هستیم اون آقا هم همینطور اذیت میشی باید همیشه کوتاه بیای سرخورده میشی افسرده میشی باز هم فکر کن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
48 ثانیه پیش
49 ثانیه پیش
49 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
