همش دلداری میدم به خودم آی قسمتت نیست آی حتما حکمتی هست حتما صلاح نیست
آخه چرا باید صلاح نباشه؟
مگه نمیگیم خدا مهربونت آخه چرا باید شرایط زندگیمو جوری بچینه که صلاحم نباشه؟
چرا یه زن معتاد توی خیابون صلاحش هست که بچه دار بشه ولی به صلاح من نیست؟
دیگه خسته شدم از بلاتکلیفی
انگار دارم خاب میبینم
پس کی از خواب بیدار میشم
تا کی به خودم امیدواری بدم آخه😭😭
دیگه خجالت میکشم با کسی در ارتباط باشم از بس که تا میبیننم میپرسن بچه نیاوردی جرا😭😭
خداااااااااا
یا منو بکش یا بیشتر از این داغونم نکن😭😭