شهید امید عباسی 🌹🌿 آتش نشان فداکار 🌿🌹 .........زیارت شهدا ( روز صد و شصت و چهارم ) 🌿🌿🌿🌿🌿🌿

زیارت نامه شهدا
اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَولِیاءَ اللهِ وَ اَحِبّائَهُ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَصفِیَآءَ اللهِ وَ اَوِدّآئَهُ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبیمُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ النّاصِحِ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبیعَبدِ اللهِ ، بِاَبی اَنتُم وَ اُمّی طِبتُم ، وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم ، وَفُزتُم فَوزًا عَظیمًا ، فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفُوزَمَعَکُم
🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴
ذکر روز  شنبه :    یا رب العالمین  
ذکر روز  یکشنبه:     یا ذالجلال والاکرام
ذکر روز  دوشنبه:     یا قاضی الحاجات
ذکر روز  سه شنبه:     یا ارحم الراحمین
ذکر روز   چهارشنبه :    یا حی یا قیوم
ذکر روز  پنجشنبه:     لا اله الا الله الملک الحق المبین
ذکر روز  جمعه :    اللهم صل علی محمد و ال محمد

سلام عزیزم . ممنون ...این حس خوب  از نام شهداست و محبت و مهر شما دوست عزیز ...قابل باشم چشم عزیزم .همچنین التماس دعا برای همه دوستان عزیز 💞💞💞🙏🌷🌷🙏💞💞

«امید» مردی که جاودانه‌ شد

(مهدی علیپور) : شجاعت چهره‌های عجیبی دارد؛ زمانی اراده‌ای استوار می‌شود در دستان کوچک سربازی نوجوان که نارنجکی در دست گرفته و به استقبال ماشین جنگی دشمن می‌رود.

جایی یک فکر می‌شود پس ذهن معلمی که به نشانه همدردی با شاگرد بیمارش، موهایش را از ته می‌تراشد و زمانی ردپایی به جا می‌گذارد در تصمیم سرنوشت ساز یک آتش‌نشان که برای نجات دختربچه‌ای، از دروازه ترس می‌گذرد، شهید می‌شود تا زندگی ببخشد.

شجاعت اینجا با مفهوم فداکاری و از جان‌گذشتگی گره می‌خورد، شجاعت اینجا با یک اسم همراه می‌شود؛ شهید امید عباسی. 

 خیلی‌ها اسم او را شنیده‌اند و وصف دلیری این آتش‌نشان را لا‌به‌لای صفحات روزنامه‌ها و در قاب تلویزیون دنبال کرده‌اند اما حرف‌ها و خاطره‌های ناگفته‌ای از زندگی او به جا مانده است که برای شنیدنش باید به گوشه‌ای از این شهر رفت و مهمان پدر و مادری شد که حالا لحظه‌لحظه زندگی‌شان بدون یاد امید نمی‌گذرد.....

در محله شهران، کوچه شهید عباسی آپارتمان کوچکی را سراغ گرفتیم .  نوروز سال ۱۳۹۳ که آمد و رفت، نخستین عیدی بود که بی‌امید گذشت. مادر امید، ما را که می‌بیند، بغض می‌کند و با گوشه روسری نم اشک‌هایش را می‌گیرد. می‌گوید: امید که نیست، مثل اینکه سال تحویل نشده است

شهید امیدعباسی کاری کرد که چراغ زندگی چند نفر روشن بماند و راه انسانیت با یاد جوانمردی که به دل آتش زد تا جان دختربچه 8ساله‌ای را نجات دهد زنده بماند. این آتش‌نشان اعضای بدنش را هم اهدا کرد تا به نگرانی مدام چند خانواده پایان دهد و زندگی را به عزیزانشان بازگرداند.  بر و بچه‌های ایستگاه 68 آتش‌نشانی تهران هم جای خالی فرمانده‌شان را بیشتر از همیشه حس کردند؛ فرمانده‌ای که حالا الگوی همه آتش‌نشانان ایران است.مهمان خانواده شهید عباسی شدیم تا خواننده، تصویر روشنی از امید به‌عنوان یک همسر، یک فرزند، یک برادر و در نهایت یک آتش‌نشان در ذهن خود بسازد

من را بسپارید به خدا

قدیمی‌ها می‌گویند خاک سرد است اما یک سال گذشته و هنوز خانواده عباسی با شهادت امید کنار نیامده‌اند. مادرش رنگ پریده و غمگین است و شانه‌های پدر خمیده و به سختی راه می‌رود. بیماری امانش را بریده و از دست دادن امید هم ضربه مهلکی بر جان خسته‌اش زده. عکس امید را می‌شود گوشه‌گوشه خانه دید و انگار او در چارچوب قاب عکس، مثل شاهدی خاموش ما را نظاره می‌کند. به قول آن نویسنده شهیر آلمانی«فراموش کردن کسی که دوستش داری مثل به‌خاطر آوردن کسی است که هرگز او را ندیده‌ای!»

«شهربانو پاینده» مادر امید درباره اینکه چطور پسرش لباس آتش‌نشانی را به تن کرد می‌گوید: «امید به شغل آتش‌نشانی علاقه زیادی داشت و همیشه حرفش این بود که می‌خواهم آتش‌نشان شوم. ما می‌گفتیم دنبال کارهای خطرناک نرو، می‌گفت نه! من را بسپارید به خدا». علیرضا عباسی پدر امید هم دنباله حرف‌های همسرش را می‌گیرد و از علاقه پسرش حرف می‌زند: «پسرم کنجکاوی زیادی درباره کارهایی داشت که حساس و هیجانی بودند. از کودکی عادت داشت که به همه کمک کند. بدون اینکه حرفی به ما بزند یا کسی متوجه شود رفت دنبال اینکه آتش‌نشان شود. یکی از دلایلی هم که به تنهایی رفت برای نجات آن دختر‌بچه همین شجاعت و علاقه‌اش برای کمک کردن بود درصورتی که معمولا فرمانده‌ها عملیات را هدایت می‌کنند نه اینکه خودشان دست به‌کار شوند و بدون کمک دیگر نیروها یک تنه به آتش بزنند. 10طبقه توی دود و آتش برای کمک به آن خانواده بالا رفت. آنطور که همکاران امید می‌گویند وقتی آن حجم دود و آتش را دیده‌اند برگشته‌اند اما امید دلش سوخته و رفته برای نجات آن دختربچه»