خیلی ممنون که استقبال کردین و اما
چگونه به حرفهای بچه ها گوش دهیم و با آنها صحبت کنیم.
حفظ ارتباط میان والدین و کودکان فوق العاده مهم است.
بچه ها به طور غریزی نمی دانند که چطور باید افکار و احساساتشان را بیان کنند. همچنین به طور خودکار، آماده گوش دادن به دستورها، و پیروی از آنها نیستند. آنها باید برای انجام این مسئولیت ها آموزش ببینند و والدین در اغلب مواقع مجبورند روشها ی ارتباطی خود را بهبود ببخشند.
به نکات زیر توجه کنید:
1. با ملایمت حرف بزنید....
همه مشکلات رفتاری را نمی توان با گفت و گو حل کرد، این مهم نیست که شما چقدر واضح صحبت می کنید یا بچه ها چقدر به حرف های شما گوش می دهد. بسیاری از والدین می کوشند کودکانشان را آموزش دهند، آنها بارها و بارها همان چیزها را تکرار می کنند و فقط هر بار صدایشان را بلندتر می کنند، ولی این کار بی فایده است.
بهترین روش آن است که با ملایمت حرف بزنید.
2. از کلمات ساده و قابل درک استفاده کنید...
سعی کنید خود را با سن و میزان بلوغ کودک متناسب کنید .. والدین روشهای ارتباطی خود را زودتر از موعد (نسبت به سن کودک) به کار می بنند و از کلماتی استفاده می کنند که کودک معنی آنها را نمی فهمد .
3. صبور باشید و انتظار پیشرفت سریع را نداشته باشید.
سعی کنید با بالغ شدن فرزند خود، بر عمق ارتباطات بیفزایید و از واکشن های منفی بکاهید..
اگر در تربیت فرزند خردسال بخواهید فقط از توضیح و دلیل استفاده کنید با بزرگتر شدن کودک نه تنها مشکل حل نمی شود که بدتر هم می شود. چون کودک بالغ که فقط به توضیح و دلیل عادت کرده است، در برابر محدودیت های جدید، حتی بیشتر از یک نوجوان عادی طغیان می کند.
در مجموع بهتر است در مورد کودکان کم سن و سال از مدیریت و در مورد کودکان بزرگتر از ارتباط استفاده شود...
جای همچین تاپیک هایی اینجا کمه جاش کلی حرف و حدیث از خانواده همسر داریم
