از شوهرم و خانوادش ناراحتم

عزیزم شما پرسیدی شما بودید چیکار میکردی منم جوابم رو گفتم

رسمه که رسمه فعلا پول تو جیب اونهاست شما هم کاری نمیتونی بکنی به جز تحمل

عزیزم مگر جشن یکی دو نفره هم داریم؟؟ 

و اینکه خداوند خودش فرموده تا وقتی امیدت

به بنده باشه امیدت رو ناامید میکنم

عزت نفس تون رو ببرید بالا

یه کم سخت تر، یه مقدار دیرتر بالاخره مستقل میشید 

ولی منت هیچ کس رو قبول نکنید 

چرا توقع داری از اونا؟؟ برای هدیه حق داری ناراحت بشی اگر واقعا به تو اصلا تا حالا هدیه ای ندادن به جز همون ۱۵۰ و به جاری النگو دادن این یک مورد بد بوده اونم ممکنه برادر شوهر خودش خریده باشه داده باشه دستشون که جلوی فامیلای زنشون بده 

کی گفته وظیفشونه ؟ قانون که میگه تا هجده سالگی از اون به بعد که حتی خورد و خوراکی هم که به آدم میدن لطفه

اگه قانون هم کاری نداشته باشیم میرسیم به فرهنگ و عرف و رسم و رسومات که نظر شخصی من اینه مردی که هنوز انقدر بلوغ اقتصادی نداره که بتونه هزینه شروع زندگیش رو جفت و جور کنه به درد ازدواج نمیخوره   حالا شما نظر دیگه ای داری محترمه ولی من که اگه پدر مادر طرف پول فراوان هم بهش بدن ولی خودش نتونه پول دربیاره برای ازدواج مناسب نمیبینم

تقصیر شوهرتونه شوهرمنم ۵تا برادرن همشون سر زندگیاشون بهترین زندگی بعد همه حمالیاشونو شوهر من که هشتمون گرو نهمونه میره انجام میده اصلا به اونا دیگه جرات ندارن زنگ بزنن هر روز زنگ میزنن شوهر منو از کار لنگ میکنن یه یه قرونی هم تا حالا کمکمون نکردن  هرچی هم به شوهرم میگم گوش نمیده

عزیزجان درست میگی همسر منم توو مخارج ازدواج اصلا حمایت نشد ولی همه کارای خونه مامانش چه فنی چه دکتر دوا و هر چی که فکر کنی با همسرمه

با اینکه توو خونه شون یک برادر بزرگتر و یکی کوچکتر مجرد داره

و هر دوشون هم گفتن باید خانواده خرج شون کنن که ازدواج کنن

ولی باور کن من همیشه خدا رو شکر میکنم که همسرم توکلش به خدا بود و با همون دست خالی کار کرد ولی جلو فامیل  منو سرفراز کرد

الان اون دلسوز خونه باباشه، خونواده منم هر کاری داشته باشن میگه بریم کمک شون

نیت تون رو واسه خدا کنید، دعای خیر پدر و مادر واسه تون عاقبت بخیری میاره