من عیبم اینه ک ادم منفی هستم
ی لحطه یچیزی بشه من فگر میکنم تموم شد و نابود میشه الان
افسردم بیشتر اوقات و خیلی حرصی و زود جوشی
ی خوبیم دارم اگه با کسی قهر باشم بخواد بیاد سمتم همه چییییو فراموش میکنم خیلی باهاش گرم میگیرم اصلا درمورد قبل حرف نمیزنم
اما تو تنهاییم شاید نتونم فراموش کنم ولی ب روی خودش نمیارم
خب شما بگین
خودتو قبول دارین؟
خودتونو دوست دارین؟
دلتون میخواد بچتون عین خودتون بشه؟