عزیزم اول از همه اینکه باید عیبای خودتونو هم ببینید فقط به عیبای شوهر نگاه نکنید و اصولا به این مسئله فک کن که وجود نداره...فک کن تنها هستی
خودت رو بزار جای شوهرت...بادید باز نه بادیدی که انتقاد نمیپذیره
ببین هممممه چیزتو به عنوان همسر قبول داری؟درهمه موارد؟
حالاببین کجاهااشکال داری...بازم میگم فرض کن شوهری وجود نداره و تو این عیبهارو به عنوان یه همسر داری...برای هرررر مردی...
اول اونارو برطرف کن...واقعا تلاش کن بهترین باشی
وقتی چیزی به اسم««بهترین»»وجودداره...چراتونباشی؟
بعد که بهترین شدی میتونی عیبهای طرف مقابلت رو ازش بخای برطرف کنه...اون موقع تو به خودت مطمئنی که عیبی نداری پس اون نمیتونه بگه چطور خودت فلان و بهمانی چون حتی اگه بگه تو اعتماد بنفس این رو داری که بگی حرفت بی اساسه و تو نمیخای تغییر کنی و اگه تغییر نمیکنی پس موندن درکنارت اشتباهه وقتی میتونم بهترازتورو کنار خودم داشته باشم...
میتونی ازش بخای اونم بهترین بشه...چراکه نه؟وقتی بهترین ها وجود دارن؟
اول با ملایمت جلو برو
سعی کن بر طبق خواسته هاش تا جایی که بهت اهانت نمیشه پیش بری،بطور مثال بافلان پسر گرم نگیر فلان لباسو نپوش فلان حرفو پیش خانوادت نزن یا...........
مردادوس دارن که ازشون حرف شنوی داشته باشی تو هم گولش بزن و حرفای به این بی اهمیتی رو گوش بده و در عوض بعععععد ها بگو من فلاااان حرفو گوش دادمااا اگه تو حرف منو گوش ندی منم میشم همون آدم قبلی...اونم از ترس اینکه ابهتش پایین نیاد حرف تورو میپذیره