چجوری باید رفتارمتعادل باخانواده شوهر داشت؟؟

خاک توسرشون اخه بعضی خانواده های شوهر هستن که اصلا پسرخودشونم محل نمیذارن

خانواده با خانواده فرق داره مال شما دوس دارن بیشتر سراغشونو بگیری خب بگیر خودشیرینی میخوان توهم بکن دیگه من هر پنج روز یه بار میرم صبح تا شب 

من قبلا که کرونا نبود هفته دوبار میرفتم بیشتر نبود یه بار سعی میکردم کارم رو شب بکنم روز صبح بهشون خبر میدادم میرفتیم یه روزم شب با شوهرم میرفتم دیگه اونم منو میزاشت میرفت دنبال کاراش خودش بیشتر موقع ها بهشون سر میزنه اونا هم بیشتر مواقع زنگ میزنن اگه اونا ۵ بار زنگ بزنن من یه یا دوبار 

عزیزم اینجا بعضیا با مادر شوهر نمیسازن،میان کارایی ک خودشون میکنن و بهت میگن،یه کم دقت کن...رفتارشون ک بیاد دستت خودت متوجه میشی چیکار کنی،من خودم باهمسرم میرم،اصلا اهل قیافه گرفتن نیستم،خوشرو باش،ولی جدی هم باش،گهگاهی تلفنم بزن،چه ایرادی داره،تو پذیرایی من چون تک عروشم و خواهرای همسرم هستن تعارف میزنم،یه کارایی کن ولی نه در حد وظیفه،اگه دلخوری پیش بیاد من خیلی کش نمیدم چون خودشونم آدمای خوبین،غیرمستقیم از دل درمیارن.همه چی بستگی به خانواده ایشون داره و اخلاق خودت.خوشبخت باشی

خانواده شوهر هم آدمن بخدا! من موندم بعضیها چرا اینطورین که نمیرن و خودشونو دور میکنن ازشون.از کسایی که میگن ما میریم کمک نمی کنیم و نمی جوشیمو زنگ نمی زنیم میپرسم: خودتون دوست دارید عروستون در آینده چنین رفتاری باهاتون بکنه؟

عزیزم یک نصیحت، اگر واقعا میبینی خانواده همسرت آدمهای به راه و خوبی هستن اتفاقا باهاشون رفت و آمد کن، زنگ بزن، برو بیا. من هیچ اشکالی نمی بینیم تو این قضیه و خودمم سالهاست اینطوری رفتار می کنم. درسته قدرنشناسی و کم لطفی هم گاهی پیش میاد اما اینطوری هم خودم راحتترم هم احساس بهتری نسبت به رابطمون دارم و همسرمم رابطه ش باهام بهتره.

من نه جاری دارم نه خواهرشوهر خانواده همسرم چون دختر ندارن منو خیلی دوست دارن الان ۹ماه عروسشون شدم کوچکترین بی احترامی ازشون ندیدم الان عقدیم شوهرم بیشتر میاد خونه ما من کمتر میرم چون ۲تا برادر داره ک هنوز ازدواج نکردن پسرا هم ک تو خونه میخوان راحت باشن با شلوارک من اونجام برادرشوهرام خیلی رعایت میکنن و کمتر میرم ک معذب نباشن و میگم بزار انقد تندتند نرم ک حداقل دلشون تنگ شه براشون تکراری نشم😂 بیشتر هم اخرهفته میرم همیشه هم با دعوت مادرش یا خود همسرم رفتم تا حالا نشده خودم بگم میخوام بیام خونتون خونشونم زیاد کار نمیکنم گاهی وقتا ظرف میشورم ک اونم مادرشوهرم کلی میگه نشور اما چون دختر ندارن دلم نمیاد دست ب سیاه و سفید نزنم همسرم اگه ببینه من دارم ظرف میشورم میاد کمکم باهم میشوریم وقتایی هم ک شب میخوام خونشون شب بخوابم همسرم خودش رختخواب پهن میکنه و صبح تا من میرم صورتمو بشورم میبینم خودش جمع کرده بعضی وقتا هم ک همسرم میگه برام چایی بریز واسه مادرشوهر و پدرشوهرمم میریزم من اونجا حس نمیکنم عروسم بیشتر حس میکنم دخترشونم

زنگ زیاد نمیزنم ولی اگه همسرم بگه مثلا مامان یا بابا ناخوشه زنگ میزنم حالشونو میپرسم ولی حالشونو همیشه از همسرم میپرسم حتی اگه به خودشون زنگ نزنم

وقتی مدام مادرشوهر وخواهر باهمدیکه حرف میزنن و فقط باهم اینورو اونور میرن فقط ازهم نظر میگیرن و جوری رفتارمیکنن که انگار عروسشون وجودنداره وقتی مادرشوهر به دخترو دامادش کمتراز گل نمیگه ولی پسرخودشو میبینه همش بی احترامی و با تیکه حرف میزنه درسته که پسراونه ولی شوهرمنه و وقتی میبینم جلو دامادش مدام شوهرمنو ضایع میکنه اونم خواهروشوهر خواری که جفتشونم سودجوهستن واصلا نمیفهمه برادرینی چی وقتی پدرومادرشوهردارو ندارشونو به دامادو دخترشون بدن مثلا500میلیون پول کمک کنن و پسرشون غرق مشکلات طوری که زندگیش به طلاقم بکشه ولی حاظر نشن یه قرون پول بدن حتی به قیمت طلاق از هم پاشیدن زندگیش بازهم میگین برو زنگ بزن خوب باش خلاصه طوری رفتارمیکنن انگارشوهرمن بچشون نیست و فقط اون یه دخترو دارن 

میفهمم چی می گی عزیزم.

ببین یه مدت که باهاشون بری بیای دستت میاد چطور رفتار کنی هم تو دل اونا جا باز کنی هم خیلی نزدیک نشی که دخالت پیش بیاد. دوبارم یجوری برخورد کنی که بفهمن نمی تونن نظرشونو به تو تحمیل کنند یاد می گیرن اونا هم چطور باتو رفتار کنند. 

ببین در کل اونا هم یسری آدمن که مدلشون باید دستت بیاد. مثل مادر و دوست و همکارت. با مادر و دوست و همکارم نباید طوری رفتار کرد که تو زندگی شخصیت دخالت کنند. 

بعدهم به نظرم به شوخی همیشههه حرفاتو بزن بهش. نزار تو دلت بمونه. مثلا بگو مامان منم دخترتونما چرا طرف فلانی رو می گیری همش و بخند. یجاهایی هم جدی شو و جدی خط قرمزاتو مشخص کن.

متاسفانه بعضی خانواده ها در حق عروسشون که نه در حق پسر خودشونم خوبی و خیر نمی کنن و فقط توقع دارند.

من روی صحبتم با کسایی بود که کلا پا تو زندگی مشترک که میزارن با خانواده شوهر گارد می گیرن و میرن تو ژست و قیافه.

موافقم عزیزم من خودم به شخصه ازاون تیپ ادماهستم که واقعا دوستداشتم قاطیشون بشم بامادرشوهرم انس بگیرم واقعا براش دخترش بشم و خواهرشوهرمو  عین خواهرمیدونستم ولی متاسفانه نه تنهامن بلکه باشوهرمم اصلا خوب رفتارنمیکنن همیشه دلمو میشکونن ضایعم میکنن واسه همین سعی میکنم فاصله بگیرم من بااین سن کمم به خدی ازشون عذاب کشیدم که یه مدت افسردگی شدید گرفته بودم توسن بیست سالگی قرص ارامبخش واعصاب میخوردم واقعا واقعا بدذاتن کلا عروسو دشمن میدونن. ومعتقدا عروس هیچ وقت جزیی ازخانواده نیست ونمیشه