أهلُ طاعَتي في ضِيافَتي، و أهلُ شُكري في زِيادَتي ، و أهلُ ذِكرِي في نِعمَتي ، و أهلُ مَعصِيَتي لا اُويِسُهُم مِن رَحمَتي ؛ إن تابُوا فأنا حَبيبُهُم ، و إن دَعَوا فَأنا مُجِيبُهُم .
فرمانبردارانِ از من در ميهمانى من هستند، و سپاسگزارانِ از من در فزايندگى من، و ياد كنندگانِ من در نعمت من، و نافرمانانِ خود را از رحمتم نوميد نمى گردانم. اگر توبه كردند، من دوست آنها هستم و اگر [مرا] خواندند، جواب گويشان هستم .