شهید علیرضا موحد دانش 🌹 «یک آسمان هیاهو»🌹 زیارت روزانه شهدا ( روز نود و پنجم ) 🌿🍃🌿🍃🌿🍃🌿🍃🌿

سلام عزیزم 

لطف دارید 🌹.

بله واقعا بسیار جملات زیبایی بیان کردید .. إن شالله ⁦دست ما رو هم در این هیاهوی روزگار بگیرند ☘️⁩🌷🌷

سلام سوگل  عزیزم 😍⁦❤️⁩😘

ماجرای شهادت از زبان محسن شفق

بعد از ظهر بود. علی آمد پیش من گفت: «محسن پاشو بریم حموم.» گفتم: «ما که صبح حموم بودیم.» گفت: «پاشو،این فرق می کنه. می خوایم غسل شهادت کنیم.» با هم رفتیم و برگشتیم.

به طرف حاج عمران راه افتادیم. در حال بالا رفتن از ارتفاع بودیم که پای حاج علی به یک سیم میخورد. به من گفت: «این سیم چیه؟!» نگاه کردم و دیدم سیم مخابراتی عراقیهاست. به علی گفتم: «سیم مخابراتیه» گفت: «چیزی داری قطعش کنیم!» من هم که چیزی پیشم نبود، گفتم: «نه» علی روی زمین دراز کشید و با دندان سیم را قطع کرد. بعد از قطع شدن سیم دوباره به سمت بالا حرکت کردیم.

کمی که گذشت رو به علی کردم و گفتم: «علی، تو داری میری؟ تو رو قرآن شفاعت ما رو هم بکن» به دلم افتاده بود که علی خیلی پیش ما ماندنی نیست. علی جواب داد: «من که کارهای نیستم، تو که میبینی من دارم میرم، خب توام بیا.» چند دقیقه بعد تیری به پای علی اصابت کرد. طوری که توان راه رفتن را نداشت. به علی گفتم: «چیکار کنم؟» علی هم جواب داد: «کمک کن پشت تخته سنگی پناه بگیرم.» علی را کنار تخته سنگی گذاشتم. تسبیح و قرآن جیبیاش را درآورد و شروع کرد به ذکر گفتن. دید که من ایستادهام. گفت: «چرا نمیری؟» گفتم: «پس تو را چیکار کنم؟» جواب داد: «قرارمون این بود که هر کداممان طوریش شد، اون یکی ادامه بده تا وقفهای پیش نیاد.» ناراحت بودم، اما چارهای نداشتم. علی را گذاشتم و کار را ادامه دادم. علی هم همان جا ماند و بر اثر خونریزی به شهادت رسید.

وقتی علی را پیدا کردیم، هنوز تسبیح در دستش بود.

🌿
همسر شهيد موحددانش گفت: در مراسم هفتم محمدرضا، خانم دانش در مسجد نامزدي من و عليرضا را علني كرد. حدود چهل روز بعد از شهادت محمدرضا، ما به عقد هم درآمديم. مراسم عقد را در خانه برگزار كرديم.

تا چند سال پيش كسي نمي‌دانست كه «عليرضا موحددانش» از چهره‌هاي شناخته شده جنگ‌هاي كردستان و مناطق عملياتي جنوب كشور همسر و فرزندي دارد. همسري كه تنها يك سال با او زندگي كرده است. «ام سلمه مولايي» همسر شهيد عليرضا موحددانش حالا سال‌هاست كه با خاطرات همسرش روزگار مي‌گذراند و از شهيد هم يك يادگاري دارد. او مي‌گفت: «فاطمه پس از شهادت عليرضا همدم من بود. از همان كودكي پاي دردودل‌هايم مي‌نشست. فاطمه هم اخلاق پدرش را به ارث برده است.»

می‌دونم شراره جون . شما و شهرزاد جان هم هستند چون اسمتون رو خیلی دوست دارم برای همیشه تو ذهنم مونده .‌ ولی بصورت مخفی میگم اسمتون مخفی باشه . 🙈🙈😄

سلام عزیزم 😍😘🌷🌹ممنون 

🌿

 از دوران پيش از ازدواج و برادر شهيدتان برايمان بگوييد.

پيش از انقلاب، پدرم كارمند صنايع دفاع بود. برادرم در فعاليت‌هاي انقلابي و تظاهرات شركت مي‌كرد، اما به خاطر شغل پدرم اين كار‌ها را پنهاني انجام مي‌داد. سيروس در روز ۱۷ شهريور نيز در كنار تظاهركنندگان بود. سيروس به نسبت چهار برادر ديگرم مقيدتر بود. انقلاب اسلامي كه به پيروزي رسيد، من سوم راهنمايي بودم. پس از انقلاب، جمعي از كاركنان وزارت دفاع از شهرك نوبنياد به شهرك ارتشي خاور شهر انتقال يافتند. خانواده موحددانش نيز ابتدا در شهرك نوبنياد زندگي مي‌كرد، اما آن زمان شناختي نسبت به هم نداشتيم. زماني كه آن‌ها هم به شهرك خاورشهر منتقل شدند، در همسايگي ما مستقر شدند.

برادرم پس از پيروزي انقلاب، به عضويت سپاه درآمد و در اوايل جنگ به شهادت رسيد. برادرم نخستين شهيد خاورشهر است.

🌿

دفاع‌پرس: اولين بار شهيد موحددانش را چه زماني ديديد و چه شناختي نسبت به وي داشتيد؟

عليرضا از جمله كساني بود كه به فرمان امام (ره) از پادگان فرار كرد. پس از پيروزي انقلاب، با شروع غائله كردستان به جمعي از انقلابي‌ها به آنجا رفت. عمليات‌هاي موفقيت‌آميزي نيز در كردستان داشت. پس از شروع جنگ، به جبهه جنوب رفت.

عليرضا با وجود سن و سال كم و البته شيطنت‌هاي خاص خودش، حالا يك فرمانده شده بود. شجاعت و طرح‌هاي عملياتي او زبانزد بود. محمدرضا برادرش نيز در جبهه حضور داشت.  

خدا نکنه عزیزم .‌فدای قلب مهربانتون ..🙏🎀

ما بیشتر ⁦❤️⁩💞

🌿

بیماری مانع اسارت علیرضا شد

در لبنان علیرضا قرار بود که با جاویدالاثر متوسلیان و گروهش به ماموریت برود، اما بیماری علیرضا باعث شد که آقای موسوی به جای وی برود. در عملیات، آن چهار نفر به اسارت درآمدند.

آن زمان در انجمن اسلامی که به نام کانون معروف بود، عضو شدم. فرزندان خانواده موحددانش هم مثل دیگر جوانان شهرک در این کانون فعالیت می‌کردند. در اوایل آغاز جنگ، منزل موحددانش مرکز بسته بندی غذا و دوخت لباس برای رزمندگان بود. من و خواهرم هم برای کمک به منزل آن‌ها می‌رفتیم، اما از آنجایی که علی اکثرا در جبهه بود، در این جمع حضور نداشت.

منزل همسایه‌مان بود. از پشت پنجره خانه آن‌ها علیرضا را اولین بار دیدم. آن زمان به تازگی مجروح و دست راستش قطع شده بود. دوران نقاهت را می‌گذراند

🌿

خواستگاری در روز 22 بهمن

دفاع‌پرس: چه زمانی برای خواستگاری آمدند؟

در همان روز‌ها خانم دانش به منزل ما آمد و گفت که می‌خواهد برای علیرضا زن بگیرد. من دوستم را به او معرفی کردم. خانم دانش عکس دوستم را برد. فردا آمد و گفت: «خودت قصد ازدواج نداری؟» گفتم: «من باید با خانواده‌ام مشورت کنم.» خانم دانش با لبخند پاسخ داد که من خودم با مادرت صحبت می‌کنم.

۲۲ بهمن سال ۶۱، خانم دانش به خانه ما آمد و از من خواست تا در خانه بمانم. با مادر و برادر بزرگم صحبت کرده بود که من و علیرضا با همدیگر صحبت کنیم. آن زمان پدرم از این موضوع خبر نداشت. با اجاره برادر و مادرم، یک سال و نیم با علیرضا صحبت کردم تا اگر به تفاهم رسیدیم، بعد خواستگاری رسمی شود.