🌹🌹🌿🌿🌹🌹🌹
علیرضا چگونه بعد از شهادتش همسرش را همراهی می کرد؟
چند ماهی از رفتن علی گذشته بود و حالا نوبت آمدن فاطمه بود اما گویا علی هم آمد.
چند ماهی از رفتن علی گذشت که درد بر بانو مستولی شد و گویا نوید آمدن فاطمه را می داد. آمبولانس برای رساندن او به بیمارستان آمد. پدر و مادر علی و بانو راهی بیمارستان شدند.
پدر در همه طول مسیر حضور علی را حس می کرد و گویا او سوار بر لندکروزی که همیشه با آن می آمد، حالا هم آمده است تا بانویش تنهایی را حس نکند. او جلو می رود و راه را باز می کند و آمبولانس به دنبالش.
پدر می گوید شاید اگر در آن لحظات از بانو سوال می کردم که آیا تو هم او را حس می کنی: بگوید آری من علی را دیدم که لبخند می زند و برایم دعا می کند.
خدا خیرت بده ما ک بچه مریض داریم دعامون کن
وصیت‌نامه:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
اشهد ان لا اله الا الله، اشهد ان محمد رسول الله (ص)، اشهد ان علی ولی الله
سلام علیکم
در زمانی قلم به نیت وصیت بر کاغذ می‌لغزانم که هیچ‌گونه لیاقت شهادت را در خود نمی‌بینم. وقتی به قلبم رجوع می‌کنم غیر از سیاهی و تباهی و معصیت چیزی نمی‌یابم و به همین دلیل است که از پروردگار توانا عاجزانه می‌خواهم که تا مرا نیامرزیده است از دنیا نبرد.
پروردگارا با گناهی زیاد از تو که لطف و کرمت را نهایتی نیست،تقاضای عفو و بخشش دارم. الهی بنده‌ای که تحمل از دست دادن یک دست را ندارد چگونه بر آتش دوزخت توان دارد. خدایا توبه‌ام را بپذیر و از گناهانم بگذر که غیر از تو کسی را ندارم و غیر از تو امیدی ندارم.
مردم، بدانید راهی را که در آن گام نهاده‌ایم همانا راه حسین (ع) است و به اختیار انتخاب کرده و تا آخرین نفس و آخرین رمقی که به تن داریم در سنگر رضای خدا خواهیم ماند و به دشمن زبون کافر خواهیم فهماند که ملتی که پشتیبانش خداست و پیشاپیشش امام زمان (عج) در مقابل تمامی متحدان کفر خواهد ایستاد و انشاالله پیروز خواهد شد.
پدر و مادر عزیزم همانگونه که در شهادت برادرم صبر کردید و استقامت ورزیدید، اکنون نیز صبر پیشه کنید. در حدیث است که هرگاه پدر و مادری در مرگ دو فرزندشان استقامت کنند خداوند کریم اجری عظیم (بهشت) نصیبشان می‌کند.
شما خوب می‌دانید که شهید عزادار نمی‌خواهد، رهرو می‌خواهد. برادرم شما هم با قلم و قدم و زبانتان پشتیبان انقلاب و امام عزیز باشید.
ادامه ...
مادر عزیزم به مادران بگو مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی‌توانید جواب زینب (س) را بدهید که مصیبت 72 شهید را تحمیل کرد.
پدر و مادر عزیزم، به خاطر تمام بدی‌ها و ناسپاسی‌هایی که به شما کردم مرا ببخشید و حلالم کنید و از همه برای من حلالیت بخواهید. از همسرم که امانتی است از من نزد شما خوب محفاظت کنید که مونس آخرین روزهایم بود.
برادران عزیز،برادری داشتم که در راه خدا فدا شد. قبلا در وصیتنامه‌ام با او صحبت و درد و دل می‌کردم. اکنون به شما توصیه می‌کنم که برادران عزیزم نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد. مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در بی‌تفاوتی بمیرید که علی‌اکبر حسین در راه حسین (ع) و با هدف شهید شد.
پدر و مادر و همسر عزیزم، مراقبت کنید آنان که پیرو خط سرخ امام خمینی نیستند و به ولایت او اعتقاد ندارند بر من نگریند و بر جنازه من حاضر نشوند. در زنده بودنمان که نتوانستیم بر آنها اثری بگذاریم، شاید در مرگمان فرجی باشد و بر وجدان بی‌انصافشان اثر گذارد.
معرفی کتاب :
کتاب «یک آسمان هیاهو» با نثری ساده روایتی از زندگی علی رضا موحد دانش بوده که درقالب ده فصل تهیه و به مخاطبان ارائه شده است.
رحیم مخدومی در کتاب «یک آسمان هیاهو» زندگی علیرضا موحددانش را به رشته تحریر درآورده است. کتاب، بخش‌های علی برای تو خوابی دیده، ما در آسمانیم، پنجه در پنجه رئیس‌جمهور، چشم‌ها در کمین است، یک خانه به زمین افتاده، دل نخل بی‌قرار است، این راهزن خودی است، یک آسمان هیاهو، مردی شبیه علی، آخرین راز علی و شبیه زندگی‌نامه را شامل می‌شود.
نویسنده، همان ابتدای داستان در بخش «علی برای تو خوابی دیده» در یک افشاگری، همه داستان را لو می‌دهد و محل تولد، سال تولد و حتی مهم‌ترین اتفاق زندگی شهید علیرضا موحد دانش را رو می‌کند. نثر این کتاب، ساده، روان و صمیمی است. مخدومی، خواننده کتاب را مخاطب قرار می‌دهد و وقایع کتاب را خطاب به او تعریف می‌کند. وی دست مخاطب را می‌گیرد و با خود به زندان، به خرمشهر و به جبهه می‌کشاند.
کتابی که رحیم مخدومی به پدر و مادر برادران شهید، علیرضا و محمدرضا موحد دانش تقدیم کرده است، نوزدهمین اثر از مجموعه کتاب‌های «قصه فرماندهان» است که به زندگی سراسر نورانی علیرضای این خانواده می‌پردازد.
مخدومی در یک روایت جالب، با مخاطب به گفت‌وگو می‌نشیند و او را در پیشرفت و پیشبرد داستانش سهیم می‌کند. به او می‌گوید کجا بایستد و کجا برود؛ روی چه چیز‌هایی دقیق شود و از کنار چه چیز‌هایی ساده بگذرد. همچنان که در قصه اول به او گفته بود که می‌خواهد در مقام نویسنده در پیشگاه خوانندگانش اعتراف کند، نویسنده در این اثر خواننده را کنار خود نشانده و او را مهمان ۱۰ قصه می‌کند.
كوله بارى پر زمهر انبیا دارد شهید
سینه اى چون صبح صادق، باصفا دارد شهید
این نه خون است اى برادر بر لب خشكیده اش
بر لب خونرنگ خود، آب بقا دارد شهید
گرچه در گرداب خون، خوابیده آرام و خموش
با نواى بینوایى، بس نوا دارد شهید
كعبه ى دل را زیارت كرده با سعى و صفا
در ضمیر جان خود، گویى منا دارد شهید
بسم الله الرحمن الرحیم
حاجی!
دوست داران تو
نگاه جهانی دارند
چه آنکه خودت
در جهانی ترین حالت ممکن رفتی...
تو فراتر از مرز ها بودی!
