دقیقا من هم مثل شما دقیقه نودی هستم
و بدتر از اون این که حاضرم دیکران رو منتظر بزارم اما خودم هیچ وقت منتظر نمونم
وقتی رو بلیط نوشته بود ۲ساعت زودتر
گفتم برو بابا ، دو ساعت زودتر برم بشینم منتظر که چی بشه
اخه خونمون تا فرودکاه ۵_۶دقیقه با ماشین بیشتر راه نیست
حالا فک کن با زمین و زمان خداحافظی کردم که دارم میرم مشهد
نیم ساعت زودتر اونجا بودم
هواپیما هم هنوز پرواز نکرده بود
اما دیگه بار و چمدان تحویل نمیکرفتن و برای سوارشدن پذیرش نمیکردن کلا گیت رو بستن
هرچقدر التماس و منت بیفایده بود
یکی از خاطرات خیلی بد زندگیم شد اون روز