کلا نمیذاشتم شورشو در نمیاوردم.
والا اومد خاستگاریم سرباز بود هیچی نداشت حتی کار نداشت ولی عاشقم بود همه تلاشم بود برای حفظ زندگیم احترام بیش از حد خانواده اش مرتب تو سرش میزدند احترام نداشت اصلا خواهرای کوچیکترش اره و نه اش ر و میکردند با همه اینا ساختم و با سیاستم درستشون کردم تیپ و ظاهرشو درست کردم موها جلوش رو چتری میزده
تو همه لحاط پشتش بودم ماشین گرفتیم الان بچه دار شدی هر گاهی هم با اینطرف و اونطرف میبحثم برای احترام گذاشتنش ولی چی شد یبار خیانت کرد بهم و الانم میگه چجوری تور پهن کردی همچین دوماد خوبی تور کردید
من فقط میشینم فکر میکنم حتما لیاقت نداشته که خانواده اش گنده اش نکردند
احترام به بعضیا خرشون میکنه
کاملا درست گفتی..کاهی محبت کردن به آدمی که متوجه شما نیست نه تنها نزدیک نمیشن که منزجر و آزار دهنده هم میشه بقول شما آدم باید لیاقت محبت رو هم داشته باشه ..
و اینکه خانمهای عزیز از مدت ازدواجتون هم بگید اینم خیلی مهمه ..وگرنه راهکارها تون در سالهای اول زندگی بسیار طبیعی هست ..
ما یه قانونی داریم قهر ب هیچ وجه واقعا تو این تقریبا یازده سال ک با هم هستیم از قبل عقد تا الان اصلا قهر نکردیم دعوا کردیم بحث کردیم از دست هم عصبانی شدیم ولیکن قهر نکردیم. همیشه از هم تشکر میکنیم همسرم برای کارهای خونه و نگهداری از پسرم تشکر میکنه منم برای کارهایی ک‌برامون انجام میده و پسرمون هم قدردان هست فعلا خدا رو شکر. ناراحتی ک از خانواده ها داریم ب هم نمیگیم مثلا من بهش نمیگم مادرت یا خواهرت اینجوری اونجوری اونم همینطور. فقط همسر من یه مشکلی داره مثلا سعی میکنه توی کارهاش از من مشورت بگیره ولی همیشه کار خودش و میکنه 😭😭😭😭
احترام میذاریم بهم سعی نمیکنیم طرف مقابل رو تغییر بدیم با اخلاق هم سازگار شدیم زیاد دنبال بحث نمیگردیم سعی میکنم گیرش نباشم
اگر از چیزی دلخور باشیم بهم میگیم نمیذاریم تو دلمون بمونه که بعد فوران کنه باهم رو راست هستیم هرچی اتفاق بیفته بهم میگیم بعدم هم از بغل و بوسه غافل نشدیم از اون بر هم من لوس بازیام ادامه دارد
قهر نکنیم اصلا رختخواب جدا نشه در بدترین شرایط هیچ وقتم درباره مسایل خونمون با هیچ کسی از اعضای خانپاده نگیم
