.
تقريباً همه چى واسه آدما عادى ميشه
و حالا در ارتباطاتتون وقتى هميشه پر رنگ هستيد قدرتون دونسته نميشه!
شايد عجيب باشه ولى
آدما اينجورين و دوست دارن كه براى بودن و حضورتون تلاش كنند و وقتى زيادى حضور دارى ديگه برات اهميت و ارزش قبل را قائل نميشن!
.
آدما براى چيزى تلاش ميكنن
كه ترس از دست دادنش را دارن!
يا از يك زوايه ديگه براى چيزى تلاش ميكنند
كه اون را ندارند!
پس وقتى تو اين فرصت را به طرف مقابلت نميدى تا دلش برات تنگ بشه
در واقع فرصت دوست داشته شدن
و جذاب بودن را دارى از خودت دريغ ميكنى!
.
هميشه سعى كن به اندازه كافى حضور داشته باشى
نه اونقدر زياد كه دل را بزنى
نه اونقدر كم كه فراموش بشى
رعايت اين تعادل به تداوم يك ارتباط مثبت و سازنده كمك بيشترى ميكنه.
.
متن از كتاب نامه اى به خودم - سپهر خدابنده
@sepblog
