ی چیزی ک خیلی دلم میخواست و خیلی دارم براش زحمت میکشم و پس انداز میکنم تا بتونم بخرمش ولی هنوز هم شاید دو سه سال باید صبر کنم تا بتونم بخرمش رو یکی از دوستام به راحتی خرید بدون هیچ تلاش و زحمتی. بدون هیچ دوندگی و پس انداز کردنی. 😭 کسی ک تو زندگی همه ی آه و ناله هاش پای منو شوهرمه. همش تمام مشکلاتش باید ب دست ما حل بشه. هی میاد میشینه از کارایی ک باید بکنه ولی پولشو نداره حرف میزنه و میگه چقد لازمه انجامشون بده و داره اذیت میشه. من و شوهرم م غصه میخوریم. چند وقت پیش شوهرم چقد دوندگی کرد تا براش وام بگیره. ولی الان خیلی راحت بیست ملیون برا ی چیز کوچیک پول داده. بهش حسودیم میشه😭
شوهرم بهش گفت تو ک اینهمه چاله تو زندگیت داشتی چرا این پول رو برا اونا نذاشتی؟ بهش گفته آدم باید از زندگیش لذت ببره
ولی میدونم دو روز دیگه دوباره ندارم ندارم و اعصاب خوردیش برا من و شوهرمه
از طرفی هم عذاب وجدان دارم ب خاطر این حسم🤦♀️آخه ب من چه؟ پول خودشه میتونه هرجور دوست داره خرج کنه ولی نمیتونم خودمو آروم کنم