گاهی که میرم عکسش را نگاه میکنم گریم میگیره با خودم میگم تو که قشنگ نبودی چرا برای من قشنگ بودی تو که اخلاق نداشتی چرا برای من به نظر میومد داشتی تو که شخصیت نداشتی ولی من تو را باشخصیت می دیدم و...
تو که منو تو زمانیکه بیمار شدم ولم کردی ولی چرا من تو رو حتی تو فکرم ولت نکردم
آیا میشه یادم بره ایا میشه ببخشمت آیا میشه خودم محروم از زندگی کردن ندونم آیا میشه خودمو بخاطر انتخابم ببخشم و ...
کی تمام اینا میشه کسی میدونه؟
تاوقتی ک برای خودت ارزش قائل باشی همین
خدایا چرا خواستم و نمیدی التماست میکنم نزار دیگه مریضو بیمار به نظر بیام
عزیزم فق خودت باید بخای
ولی من عشقمو تو مریضیش ول نکردم:)
عکساشو نگاه نکن لطفا. فقط دلتنگیت بیشتر میشه. گلم نگران نباش تموم میشه من خودم نسبت به چند ماه پیش خیییلی بهترم همیشه ام میگم حتما اگه بیشتر بگذره بهترم میشم.
بنظر منکه هیچ وقت!!
کوچیکترین چیزی آونو به یادت میاره
اینکه میگن از ته دلت بخوای و از این صوبتا برا منکه فقط فایده نداشت با گریه از خدا میخواستم نذر کردم بازم نشد کمرنگ میشه ها ولی فراموش نمیشه میشه بغض ته گلوت میشه آه از ته دل غمش همیشه باهاته...
