وقتی اون قسمتایی رو نشون میده که خانوادگی همگی با هم دور هم جمعن میگن و میخندن و آواز میخونن و لذت میبرن به زندگی تنهای خودم یه نگاه میندازم و بغض گلومو میگیره...دلم میخواد برا فقط یک روزم که شده جای اونا باشم...البته ما هم چند سال پیش یه همچین جمعی داشتیم که با دختر خاله ها و پسرخاله ها خیلی خوش بودیم هر روز پیش هم بودیم و دلمون خوش بود با همدیگه خیلی حال دلمون خوب بود ولی با قطع ارتباطای بیجای مامانم با همه ی خاله هام رابطه ی ما هم به هم خورد و الان همه با هم قطع رابطن...چقدر دلم برای اون روزامون تنگ شده...وقتیم این فیلمو میبینم و این جمع صمیمی رو داغ دلم تازه میشه خیلی تنهام خیلیییی😔😔
خوشگله؟ ببینمش آیا؟
منم دوست.
خوشکله فیلمه؟
اهل دوس پسر که نیستم ولی این روزا خیلی دلم میخواد حداقل یه اکیپ دوستای دختر پسر داشتیم با هم خوش بگذرونیم بگردیم شاد باشیم...ولی ای دل غافل که همچین اکیپیم نمیتونم داشته باشم چون زندگیم فقط تو درس خلاصه شده که این درسا و امتحانای لعنتی دارن جوونیمو ازم میگیرن بدون این که ذره ای احساس خوشبختی کنم از صمیم دل...
منم این حسرت و دارم،
البته موضوع تاپیک بیشتر احساس تنهایی خودم بود تا موضوع فیلم دوستان
به اینم فک‌کن ک فرید زندگی همشونو متلاشی کرده
من اصلا حسرت اونارو نمیخورم
خانما من حدس میزنم نیکی هم دختر فریبرز هستش
لیلا موقع رفتن باردار بوده
کم پیش میاد برادرا و خواهرا کنار هم اینجوری بی مشکل زندگی کنن
دقیقا مال فیلماست
نمن فامیلای مادرمو هر ۵ سال اینا میبینم چون یک کشور نیستیم، وقتی جمع میشیم خیلی خوش میگذره ولی فکر نکنم اگه یک کشور بودیم همه باهم‌صمیمی میبودیم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
