اسباب كشي دارم وسايلامو جمع كردم منتظرم خونه جديد آماده شه برم ؛ اومدم خونه مامانم با بچم ؛ ٥٠ روزشه ؛ بابام اصلا رعايت نميكنه بهداشتو واس كرونا ؛ يعني وقتي بابام هست ميترسم تا دسشويي برم ؛ رواني شدم هرچي مامانم ميگه دست نزن ب بچه باز مياد دست ميزنه ب دستاش و صورتش ؛ دوبار لباساشو عوض كردم امروز ؛ هم تو بارداريم واس كرونا ي روز خوش نداشتم هم الان ؛ ديگه خسته شدم از زندگي كردن ؛ دوس دارم برم دست بزنم ب تمام سطوح بيرون بزنم ب صورتم ببينم كرونا اصلا وجود داره يا ن ؛ اين حجم از هيچي ب هيجام نيست واس ي ويروس خيلي زياديه ؛ هيچ جوره گورش گم نميشه ؛ من شك دارم ب بودنش ؛ خيلي شورش درومده ؛ لذت زندگي و از من گرفته ؛ از بس دستامو شستم خون مياد دستام انقد ك خشك شده ؛ توروخدا آرومم كنين 😔
منم مثل توام
عزیزم...مثل همه ی ما عادی زندگی تو بکن.....
زيادي سخت گرفتي كلم
اضطراب گرفتي بوا بچت
از علايم زايمانم هيت
هنوز كامل خوب نشدي
خودتو بسپار ب خدا
خدا نخاد برگي از درخت نميافته
اونايي هم ك مردن ساعت مرگشون بود حالا ب دست كرونا
چه فرقي ميكنه
ما مسلمونا ك ميتونيم دلمونو اروم كنيم خدا مراقبتونه خيالت راحت
منم حساااسم مثه تو ولی نه دیگه به این شدت ولی درکت می کنم کاملاا حق داری ولی وسواس فکریم هس
بیشتر از اینک نگران بچت باشی نگران بابات باش
بچه ها کروناشون خفیفه اگ بگیرن ک نمیگیرن
واسه سلامتی بابات نگران باش
بشین توجیه کن باباتو
بعدم50روزشه
برو خونه خودت دیگ
تو اسباب کشی کارورا ماسک فیلتردار داشته باشن و اول و وسط، ب دستاشون الکل بزنن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
37 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
