لاله جان من نوعی کاری به اجتماع ندارم.... به زندگی شخصی خودم نگاه می کنم
به اینکه توو این عرف مریض و فضول اگر همسر اول بودم و هوو داشتم بهم میگفتن بدبخت، سیاه بخت، بیچاره، بی عرضه، نابلد، کم.....
اگر دومی یا چهارمی بودم بهم می گفتن تحقیر کننده زن، بهم می گفتن خونه خراب کن....
از اولی یا چهارمی به همسرم می گفتن بیمار جنسی، هرزه و...
بچه ای اگر داشتم تحت فشار روانی و آزار و اذیت مردم بود...
ولی اگر در مصر به دنیا اومده بودم مثلا یا عراق، یه دختر تحصیلکرده و اهل مطالعه بودم چه کسی به خودش اجازه میداد به سبک زندگیم توهین کنه؟ همسر یا فرزندم رو اذیت کنه؟!
کجای دنیا اینقدر فضولی عرف و تلقین دسته جمعی در چگونگی زندگی مردم موثر هست که در اینجا ریشه دوانده....
اگر امام زمان به نحوی ظهور کنند که همانند امام علی ع در زمان ام البنین چهار همسر اختیار کرده باشند، اولین دشمن های خونیشون همین هایی هستند که برای دل کباب شده رباب تووی کربلا گوله گوله اشک می ریزند..... یا همین هایی هستند که دم از آزادی و پیشرفت و ترقی و فکر نو می زنند ولی اونقدر عقب افتاده هستند که هنوز درک نمی کنند چیزی که به مزاج و سبک زندگی خودشون خوشایند هست.... الزاما برای همه نیست...