هر وقت دلخوری پیش می اومد، هر کسی رو که درد دل می کرد دعوت می کردم به اینکه حق رو به زنش بده چون آسیب پذیرتر هست، حق رو به زنش بده چون بچه دارند.... بذارن بچه ها با خاطره خوب بزرگ بشن و....
خیلی وقت ها وقتی گله می کردن با خودم می گفتم فامیل شوهر هستند..... مسلما بد میگن.... تو عرف ما جاافتاده زن زیر پای زن رو خالی کنه....
.
کلا شانزده هفده روز هست به کل معادلاتم بهم ریخته، قبل تر هم غارت شدن به وسیله زن و از هم پاشیده شدن زندگی رو دیده بودم ولی اینقدر نزدیک نه، وقتی می شنیدم بی تفاوت تر بودم ....
بازم با خودم می گفتم جنس زن آسیب پذیرتر هست....
.
الان اما عصبانی ام، حتی از خودم بخاطر محبت نابجا و قضاوت ناصحیح ....
الان اما از خودم عصبانی ام و دارم سعی میکنم به خودم بفهمانم از هیچکس بیهوده دفاع نکنم.....
کاش یاد بگیرم محبت بیخودی نکنم....
کاش یاد بگیرم اعتماد نکنم، بیخود غصه نخورم.... بیخود درگیر نشم ....
کاش یاد بگیرم همیشه بیشتر مراقب آدمهای با نسبت خونی نزدیکتر باشم..... توو این عرف و مرام، آدم غریبه، همیشه صد پشت غریبه اس، گذر زمان فقط بهتر ثابتش میکنه....
