چیکارا باید بکنم افسردگی بعد زایمان نگیرم

چون ناشی از تغییرات هورمونیه چندان دست خودت نیست اگه مبتلا شدی باید بری پیش مشاور یا پزشک راهنماییت کنه

گرمیجات بخور.حتما بخودت برس.حرص مهمونی و سیسمونی و اینا رو هم نخور.هرکی هم هر توصیه ای در مورد خوردن خوابیدن وزن گیری و رنگ روی بچه و.... اینا گفت.بگو نگران نیستم تحت نظر متخصصه

فقط فقط آدمایی دورت باشن که کنارشون آرامش داری، نه که یکی بیاد هی بگه فلان کن فلان نکن شیرت کمه بچت لاغره چاقه فلانه... 

هر چی دورت خلوت تر راحت تر.. 

به شوهرت بگو کنارت باشه بجه رو بگیره بخوابی.. خواب خیییییلی مهمه خیییییلی 

امیدوارم تو ژنت نباشه، ژنتیک و سابقه قبلی افسردگی، اضطراب شدید احتمالش رو قوی میکنه. مهمتر از همه کمک اطرافیان و محبت همسرته و اینکه کسی ازت قدردانی کنه. تغذیه و خواب خوب تا جایی که امکانش هست رو حفظ کن 

مادر شوهر لعنتی بی‌شعور خرافاتی من تا 40 روز نذاشت برم بیرون حتی به  مرگ هم فک میکردم دوست داشتم بمیرم 

شوهرم کنارم نبود 

الان بچم یک سالشه هنوز حالم خوب نیست 

هیچ وقت نمیخوام دیگه بچه بیارم از بس لگاین زن نابودم کرد 

فقططططط یکی بیاد پیشت که اعصابتون بهم نریزه 

خودت با شکم پاره کارات کنی خیلی بهتره تا یه آدم مزخرف بیاد پیشت

من بچم یه سالشه هنوز روزی 1 ساعت به خاطر اتفاقایی که برام افتاد گریه میکنم 

کدومش؟ ژن یا سابقه افسردگی

ببین دوره های قبلی افسردگیت با چه چیزایی همراه بوده؟ مثلا فعالیت کم، کمبود خواب، مشکلات و حساسیت های بین فردی، نشخوار فکری، تنهایی و... کدوم اینا رو افسردگیت و شدتش اثر داشته، افسردگی های قبلیت با چی شروع شده و با چی خوب شده، و برای اینها حل مسئله و چاره سازی کن. خیلی خلاصه گفتم ولی در کل کلییی راهه 

ببین حتماً روان درمانی رو با روانشناس خوب ادامه بده، استرس برای دوران بارداری سمه. وسواس، افسردگی، اضطراب و حساسیت های بین فردی باعث آسیب میشن. بچت هم آمادگی و زمینه ابتلا به این مشکلات رو پیدا میکنه چون هر چی تو خون توئه، وارد خونش میشه. بعد تولد هم احتمالا سخت تر آروم میشه و گریه هاش بیشتره. همین مسئله 

همین مسئله تعامل باهاش رو سخت تر می کنه و تو خسته تر و افسرده تر میشی... از نون شب واجبتره پیگیری درمانت. روان درمانی، نه دارو