داستان عاشقانه زندگی محمد ومهناز(واقعی)

دیگه محمد هجده سالش شده بود حس میکرد وقت ازدواجشه دوسه سالی بود که خاطرخاه مهنار بود

واسه همین یه روز درخاستشو به ابجی بزرگش گفت که به مادرش بگه که برید واسم خاستگاری مهناز

اما مادر مخالفت کرد وگفت باید اول بری سربازی وتا سربازی نری حرف زن رو نیار(البته مادرش مخالف ازدواج محمد با مهناز بود بهانه اورد شاید دوسال دوری عشقه مهناز از سر پسرش بپره) ومحمد تویه نامه به مهناز نوشت مجبورم برم سربازی منتظرم باش.....😢

ومهناز دوسال انتظار......وقتی محمد میرفت پنجره اتاق مهسا کاملا بسته مبشد وقتی محمد میومد مرخصی پنجره اتاق مهنار باز مبشد ومحمد تویه حیاط منتظر میموند که مهنازرو ار پشت پنجره ببینه واین وسط نامه های پرار عشق بود که نثار هم میکردن انتظار..... دوسال مهناز انتظار میکشید که این دوسال لعنتی تموم بشه ومحمد بیاد خاستگاری این وسط چندتا خواستگارهم که واسه مهناز میومد مهناز حتی اجازه نمیداد داخل خونشون پا بزارن

وبلاخره دوسال انتظار تموم شد حالا دیگه وقتشه ومحمد اینبار خوذش رفت وبه مادرش گفت اما مادر محمد سخت مخالفت کرد حتی همه ابجیهاس وحتب پدرش ودلیلشون اینبود که این دختر اگه دختر پاکی بود واسه تو نامه نمینوشت یا همش پشت پنجره نبود و...

وبلاخره دوسال انتظار تموم شد حالا دیگه وقتشه ومحمد اینبار خوذش رفت وبه مادرش گفت اما مادر محمد سخت مخالفت کرد حتی همه ابجیهاس وحتب پدرش ودلیلشون اینبود که این دختر اگه دختر پاکی بود واسه تو نامه نمینوشت یا همش پشت پنجره نبود و...

هرچی محمد تلاش کرد خانوادش سختتر میشدن مادرش گفته بود باید از رویه جنازه من بری خواستگاریش اگه اونو بخاهی دیگه اسم مارو نیار و... و... یکسالی دعواها ادامه داشت ومحمد کم کم فهمید که خانوادش کوتاه نمیان ویه روز فهمید مادرش رفته خاستگاری یه دختر دیگه تو روستا بنام ناهید ومحمد وقتی دید نمیتونه مادر وابجیهاشو راضی کنه راضی شد ورفت خاستگاری ناهید وخودشو کنار ناهید سر سفره عقد دید

مهناز با خبر ازدواج محمد شوکه شد ه بودوگریه اون روزها هرکی مهناز رو میدید اول چشمهای پف کردشو میدیدچشمهای غمگین وافسرده وفرمز شده از اشک 😢😢 پنجره اتاق واسه همیشه بسته شد ودیگه هیچوقت کسی ندید پنجره باز بشه دیگه کمتر مهناز تو جمع دیده میشد کله روستا میدونستن مهناز عاشقه محمده واسه همین دیگه هیچ پسری نیومد خاستگاری مهناز

عروسی محمد با ناهید شد

وصدایه هلهله وجشن بلند همه شاد

وتنها دوچشم گریان اروم پنجره اتاق باز شد ومهناز محمد رو تولباس دامادی کنار عروسش دید

محمد یه لحظه به پنجره خیره شد چشم توچشم پر از اشک مهناز

اما دیگه تقدیر بود یا سرنوشت تموم شد

حالا محمد عاشق ناهید بود طوری که عشقشون زبانزد فامیل بود تومهمانیها یا هرجایی محمد وخانمش حتما از یه ظرف غذا میخوردن جلویه همه قاشق غذا تو دهن هم میزاشتن و.... و...

پسر محمد بعد دوسال به دنیا اومد وعشقه ناهید ومحمد روز به روز بیشتر.....انگار بااومدن بچه عشقشون پررنگتر شده بود

ولی هنوز مهناز ازدواج نکرده بود دیگه مهناز کمتر وکمتر بیرون میرفت طاقت پچ پچ های پشت سرشو نداشت مهناز شده بود یه دختر ترشیده