#نکته_آموزشی
فرض کن برخلاف رستوران های شهر که منو رو به همه نشون میدن، خداوند هم برای سلف سرویس گسترده نعمتاش، یه منو داره. تفاوتش با منو های عادی اینه که داخل منو های عادی، به یکباره ” اسم همه ی غذاها و سرویس هارو ” ذکر کردن …
اما خداوند متعال یه استراتژی قشنگی به کار برده … هر عنوان از منوی نعماتش رو عینا بهت نشون میده! نمیاد بگه فلان چیزو دارم بهمان چیزو دارم… اسمشونو نمیاره ! ما وقتی یه رستوران میریم حتی نمیدونیم اونایی که اسم میارن چی هستن! اما خدا میاد و خوده خوده نعمت رو عینا بهت نشون میده … تا از نزدیک ببینیش!
و خدا نمیاد همه نعمتا رو به یکباره نشونت بده … یواش یواش … آسته آسته طوری نشونت میده که قشنگ نگاش کنیو لذت ببری!
با این اوضاع خوشبخت کسیه که افتخار اینو داشته باشه که خداوند نعمت های بیشتری رو بهش نشون داده باشه!!! درسته؟!
پس هر آدم عاقل و بالغی با عقل سلیمی که این قانون رو میدونه، بااااید با دیدن نعمات بیشتری از منوی خداوند، خوشحال تر بشه! کیف کنه! ذوق کنه! به وجد بیاد که خدا یه عنوان جدید از منو رو بهش نشون میده! به همون اندازه که از انتشار فلان فیلم یا کتاب خوشحال میشه، از دیدن نعمت های جدید خدا هم خوشحال بشه و تبریک بگه به کسی که اینو داره! چرا تبریک بگه؟! چون اون شخص به عنوان دستی از دستان خدا، به عنوان نماینده خدا، به عنوان گارسون سلف سرویس خدا نماینده شده تا این نعمت رو بهت نشون بده!!!
اون وقت تو چیکار میکنی؟! پیکی که از طرف خدا اومده رو عزیز میدونی و ازش استقبال و تشکر میکنی یا اینکه اونو پس میزنی؟! حالا فهمیدی چرا میگن کسی که تحسین نکنه و حسادت کنه، اون نعمت رو از خودش دور کرده؟! چون پیک و فرستاده خدا رو که وظیفه ی معرفی اون نعمت جدید رو داشت پس زده! نعمتی رو پس زده که اون شخص، نوید بودنش و قابل دسترسی بودنش رو برات آورده بود!! اون وقت ما کفران میکنیم و با احساس و فرکانس نا مناسبمون اون تا میتونیم از زندگی مون پرتاب میکنیم تا دیگه دور و بر ما پیداش نشه
https://t.me/joinchat/AAAAADv2zerztKemw6wN3A
👈بودن شما در این کانال، اتفاقی نیست👉