مشکل ما اینکه ی عالمه تفاوت فرهنگی بین ما موج میزنه
اینا میگن عروس برده اش هر کاری داشتیم از صب تا شب باید بیاد خونمون بکنه بچه رو بده ما نگه داریم و تو خصوصی ترین کاراش نظر بدیم و دخالت کنیم و باید حرف حرف ما باشه چون بهش از لحاظ مالی کمک کردیم ولی ما برا عروسامون اونجور نیستیم دخالتی نمیکنیم و نظری واقعا نمیدیم هر چی خودشون تصمیم بگیرن
استارتر هایی که به راحتی اجازه می دن یه عده غریبه بیان هر دری وری دوست دارن بار مادرشوهر بیچارشون بکنه توقع رفتار گل و بلبل از مادرشوهر نداشته باشن
چون از قدیم گفتن آدم نون قلبشو می خوره
این خوبه
ولی ما طبقه ی بالاشونیم
خودش اصرار ک بیاین و من هر روز یک ساعت میرفتم مینشستم خونشون همیشه با حرفاش دلمو میشکوند گاهی ک نمیرفتم زود زنگ میزد ب همسرم ک امروز نیومد ها بعدم ک بچه دار شدم مشکلاتم و دخالتاشون شد هزار برابر
باید از در دوستی وارد بشی وقتی انقد مامانش براش مهمه فقد میگه حرف حرف مامانمه فک میکنه اون خوبه شما بد باید با سیاستت جلو بری توخونه تاااا میتونی کینتو تو دلت نگه دار از مادر شوهرت پبش همسرت تعریف کن هیچ وقت پیش شوهرت از مامانش گله نکن ک باور نمیکنه وقتایی ک شوهرت خونی زنگ بزن بهش حالشو بپرس
انقدی ک وقتی شوهرت رفت پیشش اون ازت بد گفت شوهرت باور نکنه پبش خودش بگه مامانم عجب ادمیه هااا زن من دائم از خوبیاش میگه این از بدیاش با دعوا شوهرت درست نمیشه اصلا هیچی درست نمیشه روشتو عوض کن قهرم نکن ک جواب نمیده باید خشم و کینتو پشت این حرفای محبت امیز و تعریفا قایم کنی تا به هدفت برسی
همین حرفا رو با یکم تغیر تو یه پیام براخودش بفرست الان موقعشه،جاتونو از هم جدا نکینیدددددد خواهشا اینو بفهمیدددد،باهم حرف بزنید عزیزم .
حرف زدن همه چی رو حل میکنه،فقط بعضیا نمیدونم که باید حرف بزنن.
نباید علیه شوهرت یا خانواده ش جبهه بگیری وگرنه اونم همین کارو میکنه،همیشه جوری رفتار کن که خودت و شوهرت رو یک طرف هر قضیه ایی قرار بدی،یعنی شما دوتا یه ور،بقیه خانواده ها یه ور
مادر من ۲۴ ساله از مادر بزرگم نگهداری میکنه نمیگم دلخوری نداشتن ها داشتن ولی اکثرا مث مادر دخترن
مونده ب ادمش
باور میکنی پیرزن ۸۰ ساله گاهی شده ظرفم میشوره گاهی شده غذا هم میزاره مادرم هی میگه بشین با این پات واجبه ظرف بشوری میگه اینم نکنم چی کنم پس نشسته هم مادرم هرکاری داشته باشه براش انجام میده مادرم تعریف میکرد از اون طرفم مادرم خیلی هواشو داره هیچ وقت نمیزاره تنها باشه خونه هرکی بره میبرتش و ب قرص ودکترش داروش خیلییییی میرسه همیشه ب من میگفت ببین مادرت چطور عروسیه همونجور باش
شدم ولی دیدم میگن وطیفه ات بوده و حتی کم کاری کردی دلم شکست دیگه نتونستم خوبی کنم فقط دیگه بد نبودم
عزیزم میشه تاپیکو ترک کنی؟؟
وقتی همچین تاپیکی ادیتت میکنه چرا میای جای یکم کمک ب استارترش بدتر حالشو خراب میکنی
من اون بالا گفتم تو ی شهر غریبم و کسیو ندارم اینجا میام یکم حرف بزنم تا خودمو خالی کنم و ماشالله شما و امثال شما ادعاتون میشه
باور میکنی از ۱۶ سالگی عروسشون شدم هر بدی هر حرفی زد ریختم تو خودم مهمون داشت رفتم پختم شستم پذیرایی کردم جم کردم اومدم تولد پدر شوهر مادر شوهر برادر شوهر شد کیک پختم چند ماه ی بار دعوتشون میکردم از اینجا تا اونجا سفره میچیدم گاهی خودش ب برادر شوهرم میگفت عکس بگیر چقدر خوشگله در حد ی سفره تا کردن هم نمیزاشتم دست ب چیزی بزنه سفره رو همینجوری مچاله میکردم
هر غذایی میپختم یا دسری چیزی سهم اونارو جداگونه میفرستادم
اونم از لحاظ مالی خیلیییییی ب شوهرم میرسید خیلی
ولی ی بار شدیدا ترکیدم و کلی از رفتارای مادرش بهش گفتم همینجوری هاج و واج مونده بود میگفت چرا سر وقتش بهم نگفتی
ی کاری کرد شوهرم ب بهانه ی خونه ی جداگونه طلاهامو برد فروخت بعدم گفت خونه ی جداگونه نمیگیرم رفت داد ب داییش سرمایه گذاری ک میدونم همش نقشه ی مادرشوهرم بود
خسته شدم دیگه چقدر بریزم تو هودم چقدر خوبی کنم ولی تا تقی ب توقی خورد بگه وظیفه ات بوده حتی وظیفه تو هم درست انجام ندادی ؟؟...
خیلی غرورمو شکسته ن الان ها شش ساله ...
الانم باز گفتم اشکال نداره اون حرف نمیزنه بزا من باهاش خوب باشم رفته رفته رفتارش بر میگرده میبینم نه هر چقدر من خوبی میکنم با پس زدنم حالمو بدتر میکنه دیروز دیگه طاقتم طاق شد خسته شدم از تو جام تکون خوردنو فکرو خیال تو ی اتاق دیگه با یکم ارامش چند ساعت تونستم بخوابم حداقل
من مادر شوهرم خوبه بیچاره اصلا کاری نمیکنه ولی در عوض دختر عفریتش تلافیش درمیاره الانم بیچاره ۱ ماهه بیمارستان بستری هست اون روز اینقدر درد به دلم اومد که گفتم کاشکی به جای مادرت تو روی تخت بیمارستان بودی
