با یه بزرگتر که ازش حساب میبره بشین حرف بزن. بره باهاش حرف بزنه نمیشه هر کاری دلش خواست بکنه که
چرا جوابشو میدی وقتی میدونی عصبی میشه وخودتم بارداری؟ بهونه نده دستش
طلاق براهمین روزاس ها😑
۲۰ سالته زیر کمربند و مشت و لگدشی ۴۰ سالت بشه دور از جونویا مرض اعصاب گرفتی یا ام اسی چیزی که اونموقع ولت میکنه میره با یکی دیگه. هدفت از بچه دوم چی بود تو این سن با این عتیقه خواهرانه میگم در اولین فرصت یا درمانش کن یا جدا شو. وقت زیادی هم نزار وگرنه باید عمرتو به پاش بسوزی تا درمان بشه یکسال دوسال وقت بزار تغییر نکرد پرتش کن از زندگیت بیرون تو رسما داری با یه روانی زندگی میکنی خودتم قطعا درگیر این بیماری شدی بچه هاتم در اینده مثل شما میشن
یه بار تا پزشک قانونی و شکایت برو تا بترسه و این کارشو بیخیال بشه
حیفه بچها هم آسیب میبینن
یا مشاوره اگه میاد برین و صحبت کنید.
اورژانس اجتماعی هم شاید بتونه کمک کنه.
حرف کسی رو قبول نداره باهاش صحبت کنن.
خب ببین رو چه چیزایی حساسه رعایت بکن مگ نمیگی اوایل خوب بوده
شرایط جدا شدن داری؟
برو شکایت کن الان بارداری نمیگم طلاق بگیرولی حدعقل زهرچشم ازش بگیر یعنی چی دم به دقیقه کتک میزنه پرروشده حس مالکیت بهت پیداکرده احساس میکنه حقته حقتوبگیر سنی نداری
وقتی تو زندگی احساسی تصمیم میگیری همین میشه دیگه
عشق همینه نمیزاره بدیای طرف و ببینی چشمات کور میشه
الانم بچه هات چه گناهی کردن بخاطر بچه هات مجبوری تحمل کنی
خیلی خودخواهی اگه بخوای به خاطر اذیت شدنای خودت اینده بچه هارو خراب کنی
هیچ گله ای نمیتونی بکنی یعنی حق نداری که بکنی حتی از خدا
چون انتخاب خودت بوده
