مامانايي كه نينيشون رفلاكس معده داره

فرهنگ یعنی بپذیریم وجود هر شخص دو بخش دارد!بخش اول:چیزهایی که انتخاب خودش نیست و بطور طبیعی به او داده شده است و نباید مسخره شوند! و بخش دوم:چیزهایی که انتخاب خودش هستند و به ما ربطی ندارند!!

میشه برای حل مشکلم دعا کنی!؟خواهش میکنم🥲🙏🏻

خداجون میدونی چقد دوستت دارم 😍 

نی نی ها یهو خودشونو موقع شیرخوردن یا بازیگوشی توی بغل،هول میدن به عقب، مواظب باشین مثلا پشت سرشون دیوار یا مبل نباشه.نی نی هم مثل ما تشنه میشه بهش آب بدین.انگشت مکیدن بچه علاوه بر نشانه ی گرسنگی نشانه ی تشنگی هم هست چون به کمک انگشت توی دهنشون آب تولید میکنن،پس آب بدین به نی نی، دندونی یه جنس نرم و یه جنس تقرییبا نرم بخرین و همیشه توی بشقاب پلاستیکی یا جایگاه خود دندونی، روی زمین بذارین تا بچه هروقت خواست راحت برداره.موقع دندون دراوردن غذا نمیخورن و نق نقو میشن.پس درکشون کنیم چون به اندازه کافی نی نی خودش درحال اذیت شدن هست.اینجورمواقع مایعات مثل شربت شیرین خونگی مثلا شربت البالو، به و ... بدین، برای از پوشک گرفتن عجله نکنین اصصصصلا حتی ممکنه چندین ماه توضیح بدین تا دلش بخواد و سن و درکش برسه تا واقعا اون کاری که شما میخواین رو انجام بده،مثلا سرپا نشینه اصلا و هیچ روش و وسیله هم قبول نکنه.اگه دیدی صبرت کم شده و بعد از ده بار تذکر و حرف و ۱۰۰بار آموزش، داد میزنی ،دوسه تا برنامه تفریح و رفت و امد بذار.اگه تغییری نکردی برو دکتر و قرص ضعیف بخور،تا کلا بدنت ریلکس بشه.بچه دو الی ۳ ماه قبل از ۳ سالگی،الکی گاز نمیگیره، دندون آسیاب درمیاره و میل به گاز گرفتن چیزی داره پس دندونیاشو که از داروخونه خریده بودی بشور استریل کن بذار تو لیوان بذار پایین ترین طبقه یخچال و بهش بگو این برای شماست که گاز بگیریش( وگرنه بچه بی تربیت و گازگیر نیست،ولی وقتی هی بگیم گگاااززز نگیر ،بی تربیت،،،،،،،اونم تو ذهنش درج میشه یه بچه ی بی تربیت گازگیره و باید به همین کار ادامه بده

فرزندم،از ملالتهای این روزهای مادری ام برایت میگویم... از این روزها که از صبح باید به دنبال پاهای کوچک و لرزان تو بدوم و دستت را بگیرم تا زمین نخوری. به کارهای روی زمین مانده ام نمیرسم این روزها که اتاقها را یکی یکی دنبال من می آیی، به پاهایم آویزان میشوی و آن قدر نق میزنی تا بغلت کنم، تا آرام شوی. این روزها فنجان چایم را که دیگر یخ کرده، از دسترست دور میکنم تا مبادا دستهای کنجکاوت آن را بشکند. با ناراحتی و ناامیدی سر برگرداندنت را میبینم که سوپت را نمیخوری و کلافه میشوم از اینکه غذایت را بیرون میریزی. هرروز صبح جارو میکشم، گردگیری میکنم، خانه را تمیز میکنم و شب با خانه ای منفجر شده و اعصابی خراب به خواب میروم. روزها میگذرد که یک فرصت برای خلوت و استراحت پیدا نمیکنم و باز هم به کارهای مانده ام نمیرسم...امشب یک دل سیر گریه کردم. امشب با همین فکر ها تو را در آعوش کشیدم و خدا را شکرکردم و به روزها سالهای پیش رو فکر کردم و غصه مبهمی قلبم را فشرد...تو روزی آنقدر بزرگ خواهی شد که دیگر در آغوش من جا نمیشوی و آنقدر پاهایت قوت خواهد گرفت که قدم قدم از من دور میشوی و من مینشینم و نگاه میکنم و آه... روزگاری باید با خودم خلوت کنم و ساعتها را بشمارم تا تو از راه بیایی و من یک فنجان چای تازه دم برایت بیاورم و به حرفهایت با جان گوش بسپرم تا چای از دهن بیفتد.... روزی میرسد که از این اتاق به آن اتاق بروم و خانه ای را که تو در آن نیستی تمیز کنم. و خانه ای که برق میزند و روزها تمیز میماند، بزرگ شدن تو را بیرحمانه به چشمم بیآورد. روزی خواهد رسید که تو بزرگ میشوی، شاید آن روز دیگر جیغ نزنی، بلند نخندی، همه چیز را به هم نریزی... شاید آن روز من دلم لک بزند برای امروز... روزی خواهد رسید که من حسرت امشبهایی را بخورم که چای نخورده و با سردرد و گردن درد و با فکر خانه به هم ریخته و سوپ و بازی و... به خواب میروم...شاید روزی آغوشم درد بگیرد، این روزهادارد از من یک مادر به شدت بغلی میسازد...!

فرهنگ یعنی بپذیریم وجود هر شخص دو بخش دارد!بخش اول:چیزهایی که انتخاب خودش نیست و بطور طبیعی به او داده شده است و نباید مسخره شوند! و بخش دوم:چیزهایی که انتخاب خودش هستند و به ما ربطی ندارند!!