یه اتفاقایی افتاده که به هیچ وجه نمیتونم ادامه بدم ولی الان دارم شررررشرررر اشک میریزم واسه طفل معصومم که مطمئنم بهم نمیدنش. بخاطر خونه زندگیم که باید بذارمش برم. شوهرمم یه نفهمه که اصلا نمیفهمه من تصمیممو گرفتم و همه چی تمومه. فکرمیکنه ناراحتم‌گریه میکنم، ولی من دارم خدافظی میکنم با این زندگی. چقدر درد داره طلاق. ولی خب یه درد بی پایانم نمیشه ادامه داد
بچت چند سالشه
چرا بت نمیدنش
چرا ☹️
عزیزم مشگلت چیه اگه دوست داری بگو
چیشده مگه؟؟؟
دقیقا چرا ندن؟
مهریه چه قدره و عندالمطالبه است؟
نفقه می‌ده؟
خودت چه قدر پول و طلا داری؟
خانواده ات ساپورتت می‌کنن؟
عیبی نداره عزیزم
سعی کن به زندگی بعد طلاق و ساختن دوباره زندگیت فکر کنی
به خاطر بچتم ک شده زندگیتو درست می‌کردی اگر میشد اون بچه هیچ گناهی نداره قبل از این بچه دار شید کاش یکم به آینده اون بچه فکر میکردید متاسفم
اگه فك ميكني تصميمت درسته انجامش بده تا انجامش ندي نميفهمي تصميمت درس بوده يا نه
عجله نکن با چند تابزرگتر مشورت کن...اشتباه عمه منو نکن که الان پشیمونه
عزیزم منم مطلقه ام
من بچه نداشتم
شاغل هم هستم و کلیه مخارجم با خودم هست و به کسی نیاز ندارم
مهریمو یه مقداری گرفتم گذاشتم تو بورس خدا را شکر بد نبود
خونه مستقل و جدا دارم البته اجاره با کلیه لوازم یه خونه
حالا تو اگه شرایطش را داری و میتونی مستقل بشی بسم الله اکه نه و حمایت کننده ای نداری بشین سر زندگیت
منم میخوام طلاق بگیرم یه دردی دارم که پایان نداره
منم شرایطم سخته ولی به خاطر بچهام طلاق نمیگیرم
من نسبت به اونا مسئولم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
