لحظه ای از عشق خواندی ، جان من بیمار شد
شور عشقت را گرفتم ، نبض من تکرار شد
در نگاهت چون عروسک خواب می دیدم که تو
لب به لب هایم نهادی ، عشق من بیدار شد
روح و جانم را ربودی ، دین و کیشم را گرفتی
از همه عالم گریزان , مست آن دیدار شد
در نمازم جای " سبحانَ " صدایت می زدم
در سکوت و انزوایم ، ذکر تو اجبار شد
تو ، خدایم ، نه ، وجودم را گرفتی از من و
بی تو بودن در وجودم ، هرنفس انکار شد
عشق یعنی
در میان غصه های زندگی
یک نفر باشد که آرامت کند....
🌷✌✌✌✌✌
در امتداد شب
خیالت رنگ میگیرد
تو بازیگر خواب هایم هستی
و من چه بی تاب خوابیدنم ...
دلتنگم
دلتنگ کسی که هیچکسم نبود...
همه کسم شد!
و در آخر بی‌کس کس ترینم کرد و رفت...
.
دلم می‌خواست در عصر دیگری دوستت می داشتم‌در عصری مهربان‌تر و شاعرانه‌ترعصری که عطرِ کتاب ،عطرِ یاس و عطرِ آزادی را بیشتر حس می کرددلم می خواست تو رادر عصر شمع دوست می داشتم‌در عصر هیزم و بادبزن‌های اسپانیاییو نامه‌های نوشته شده با پـرو پیراهن‌های تافته‌ی رنگارنگ‌نه در عصر دیسکو ،ماشین‌های فراری و شلوارهای جین‌دلم می خواست تو را در عصرِ دیگری می دیدم‌عصری که در آن‌گنجشکان ، پلیکان‌ها و پریان دریایی حاکم بودندعصری که از آن‌ِ نقاشان بود ،از آن‌ِ موسیقی دان‌ها ،عاشقان ،شاعران ،کودکان‌و دیوانگان !دلم می خواست تو با من بودیدر عصری که بر گل‌ُ شعرُ بوریا وُ زن ستم نبود !ولی افسوس‌ما دیر رسیدیم‌ما گل عشق را جستجو می کنیم
،در عصری که با عشق بیگانه است
.
در و ديوار دنيا رنگي است.
رنگ عشق.
خدا جهان را رنگ كرده است.
رنگ عشق؛
و اين رنگ هميشه تازه است و هرگز خشك نخواهد شد.
از هر طرف كه بگذري، لباست به گوشه‌اي خواهد گرفت و رنگي خواهي شد.
اما كاش چندان هم محتاط نباشي؛
شاد باش و بي پروا بگذر، كه خدا كسي را دوستتر دارد
كه لباس‌اش رنگي‌تر است!
.
یک روز می اید
که دیگر دلتنگی
در میان مردم جایی ندارد
همگان با شوق از خواب بر می خیزند
با لبخند به سراغ زندگی می روند
هم را آسان در آغوش می کشند
یک روز می اید
که دیگر خبری از التهاب نیست
خبری از دستکش و ماسک نیست
خبری از آدم های سپیدپوش نیست
یک روز می اید
که بهار آمده است
بهاری سبز
که استشمام عطرش
بر عمر آدمی عشق می افزاید
دیدن سبزی نگاهش
از خاطر آدم دل می رباید
و دیدگان آدمی را رو به بهشت می گشاید.🌹🌹
ﺷﻌﻠﻪ ی ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﻋﻤﻖِ ﻗﻔﺴﻢ
نیستی ﭘﻴﺸﻢ ﻭ ﻫـﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﻧﻔﺴﻢ
ﺑِﮕﺬﺭ مثل نسیمی ﮐﻪ درﺍﻳﻦ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﻫﺎ
ﻫﻮﺱ ﺭﻭی ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ، ﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﻫﻞِ ﻫﻮﺳﻢ
ﮔﺮ ﺑﻪ ﻋﻤﺮی ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ﻟﺐ ﻣﻦ بر لب تو
ﻧﺸﻮﺩ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺬﺕ ﺑﻮﺳﻪ ﺑَﺴﻢ
ﺁﻥ ﺯﻣﺎنی ﮐﻪ ﻧﺒﻮﺩی ﺷﺪﻡ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪ ﺟﺪﺍ
ﺑﺮﮒِ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ی ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫَﺮﺳﻢ
ﺩﺭﺩﻫﺎ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺩﺍﺋﻢ ﻫﻤﻪ ی ﺛﺎﻧﻴﻪ ﻫﺎ
ﺁﺭﺯﻭ می ﮐﻨﻢ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻭﺻﺎﻟﺖ ﺑﺮﺳﻢ
به امیدی که فقط غرق به چشم تو شوم
شده ام چون صمد و ماهیِ رودِ ارسم
ﻏﻢِ سی ﺳﺎﻟﻪ ﮐﻤﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩی ﻣﻦ
ﺑﻮﺗﻪ ی ﺧﺸﮑﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺩشت ﮐﻮﻳﺮ ﻃﺒﺴﻢ
لحظه ای، ای گل من ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺭﺍ ﮐﻢ ﺑﻨﻤﺎ
ﻏﻴﺮ ﺗﻮ ﮐﺲ ﻧﺸﻮﺩ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺍی ﺟﺎیِ ﮐﺴﻢ
ﻓﺮﺻﺖ ﺯﻧﺪگی ﻭ ﻟﺤﻈﻪ ی ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﺍﻱ ﻋﺴﻞ ﮔﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭی ﺗﻮ ﻧﻔﺲ ﺩﺭ نفسم
عاشقم ,عاشق آن تازه نگارم ڪه تویی...
فاش گویم همه داروندارم ڪه تویے ...
من قسم خورده ام از چشم خمارت نگهی..
بخرم با غم چشمان خمارم ڪه تویی...
من زخورشید نگاه توقیامت دیدم ...
قامت سرو من وشاه سوارم ڪه تویی..
صبر ڪن ,اےن دم آخرڪه شدم شاعرتو...
به شب غم زده ام صبروقرارم ڪه تویی...
توغزالی وغزل زاده ے این شعرمنم....
شعرچون تیر من وصیدوشڪارم ڪه تویی....
بازکن آن گره صورت ماهت گل من ...
جان من,هرگره افتاده به ڪارم ڪه تویی...
اےن غزل ازسرعشق توفقط جارے شد...
به خدا من به اجل جان نسپارم ڪه تویی...🍃💐🍃
.
گفتا که می بوسم تو را ، گفتم تمنا می کنم
گفتا اگر بیند کسی ، گفتم که حاشا می کنم
گفتا ز بخت بد اگر ، ناگه رقیب آید ز در
گفتم که با افسونگری ، او را ز سر وا می کنم
گفتا که تلخی های می گر نا گوار افتد مرا
گفتم که با نوش لبم ، آنرا گوارا می کنم
گفتا چه می بینی بگو ، در چشم چون آیینه ام
گفتم که من خود را در آن عریان تماشا می کنم
گفتا که از بی طاقتی دل قصد یغما می کند
گفتم که با یغما گران باری مدارا می کنم
گفتا که پیوند تو را با نقد هستی می خرم
گفتم که ارزانتر از این من با تو سودا می کنم
گفتا اگر از کوی خود روزی تو را گفتم برو
گفتم که صد سال دگر امروز و فردا می کنم
