چ کنم
مامانم ساده
بابامم روانی
کسی نبود بگه چه کن
شوهرمم یه جور رفتارکرده بود، جلو ننه بابام داشت تهدید میکرد ک آره اگه پلیس بیاد و‌آبروی من بره، دیگه فقط طلاق...چون تا الان اگه چیزی بوده بخاطر آبروم بوده...
ازونور بابامم ور زد ک آره بزنگ کنسل کن پلیسو.
یا بعد ک شوهرم گف یه شب برم بازداشتگاه، بابام گف نه، ما نمیزاریم و اینا!!! لامصب انگار بابای دومه اونه، شوهر ننه ی من !!
بعدم بابام میگف شکایت نکنم و اونجور جاها برا زنها اله و بله!! میخایم جداشیم همینجوری بریم حرف بزنیم توافقی جداشیم! ( نه خانی رفته نه خانی اومده)
انگار نه انگار مردک ۸ سال منو شکنجه داده و الانم عین داعشی زدتم
کاش گفته بودم گزارش بنویسه، کاش...
مهرپاکان جون هرجور شده دیگه باید جدا بشی بسته دیگه تا کی ؟ بشین با خانوادت صحبت کن مهریه داری پس انداز هم که خونتو داری یه مدت با خانوادت زندگی کن بعد واسه خودت مستقل میشی باید از یک جایی شروع کنی الانم اشتباه کردی برگشتی حداق میزاشتی میومد دنبالت معذرت خواهی میکرد بدتر اینجوری طلبکار هم میشه
بابام. یه حرفایی زد ک شنیدم و بعد اینکه رفت بیرون
کلی نعره زدم و ضجه پیش مادرم، از حرفای ناحق و تهمت و توهینای بابام
دیگه نشدتحمل کنم و رفتم
اخه بقصد قهر و برنگشتن نرفتم، ب قصد یکی دو روزه رفتم.
بعدم خونه من ب نام بابامه و بابام ابدا نمیزاره برم اونجا تنهازندگی کنم.
بابام دیوانه و غ ق تحمله. نه میتونم باش حرف بزنم نه زندگی کنم
بسکه ناحق میگه و تهمت میزنه و می کوبه منو و آبرومو حتا پیش داداشام میبره و ظلم میکنه عوضی
همه بدبختیم مادرمه
عین زالو چسبیده ب من
همین سریم باز ۶ ماه قبل بابای نکبتم اومد تو‌کوچه کلی فشم داد و گفت گه میخوری دیگه بیای خونه ای ک من توشم، بارها تکرارکرد این حرفو از خدابیخبر .
بعدمن دیگه تواین ۶ ماه نرفتم جایی ک ببینتم، دیگه ماهها نمیگفتم هس یا نیس...
امامنم هی پیله میکرد اخیرا که اله بله، بیا و حالا یه چیز گفته و اسمس بده بهش فلان کن ، بهمان کن و اینا....
دوسدارم کلا فرارکنم برم خارج،اما ننم عین بچه کوچیک چسبیده ب من و گریه میکنه و هی میخاد بغل گوش اون باشم و منو ببینه و اینا...
نمیدونم چ گهی بخورم واقعا. درواقع رفتن و فرار من ، برابر میشه با دقمرگی و مرگ مامانم دوراز جونش، الانم نحیف و ریز و داغونه....
ازین زورم میاد ک بخاطر عوضی بازیه بابام ، بعدم شوهر نفهمم ، مادر بیچارم باید تاوان بده....بعدم من بیکستر شم.....
نمیدونم این چ زندگیه ک هیچ راهی توش نیس....کاش مادرم آدمی بود ک لاقل میومد بامن بریم ازین مملکت....افسوس
اخی طفلک مادرت ولی باید با مادرت صحبت کنی قانعش کنی این زندگیت بی فایدس جوونیت داره میره من نمیفهمم چرا پدرت انقد به تک دخترش بی مهره این همه عداوت و کینه از کجا میاد پدرت پسر دوسته؟ اخه با مادرت هم میگفتی خوب نیست
چی بگم والا، بابام هفت خطه، میدونه بخام بگم خونمو بنامم کنه، وکالت بده، قصدم اینه برم اونجا، پس نمیکنه..... هوففففف
اومدنی قبلش زنگیدم شوهرم گفتم من کلیدندارم، هستی خونه بیام؟
گف اره
میخای بیام دنبالت؟ گفتم نه ....علکی گفتم دارم باخانوادم میام.... درحالیکه فرارکرده بودم باز ازون خراب شده و بامترو داشتم میومدم
اومدم خونه اون چندبار گفت اینو میخای، فلان چیزو میخای، پتوت رو میخای، ازین حرفا
بعدم من ساعتها جانگداز زارزار گریه کردم، چندبار گف چرا گریه میکنی و اینا....
چمیدونه من وضع بابام چیه، مامانم چیه، وضع دلم چیه...
بعدم چندبار خاس حرف بزنه از وقایع قبلی ، از اتفاقای تلخ و چراییشون ک من اعصابشو نداشتم و کلا باش همدار نبودم و نخاسم ادامه بدیم ....
اره ب مامانمم خیلی ظلماکرد تو زندگی، منو هم عین اون میدونه....
انقد ظلم کرده ب من، بخام از خودم دفاع کنم و ظلماشو بش بگم، میدونم میاد میزنه ، یه درد و آسیب بیشترم ب روح و جسمم میاره....فقط واگذارش کردیم ب خدا، با مادرم.
درکل اره برا زن و دخترش اهمیت قایل نیس.عادت کرده از نوجونی شخصیت منو بکوبه و مضحکه کنه و ازم متنفر باشه و باهام چپ باشه..... خدا جوابشو بده ایشالا.
البته برا ما این بود، مادربزرگ خدابیامرزمو میپرستید..... میرف کف پای اونو بوس میکرد و خودشو جرمیداد براش....بعد هفته ب هفته با مامانم قهربود و نه روی خوش، نه محبت، نه پول....فقط تندی و توهین میکرد بهش
به خدا اصلا ادم حیرون میمونه چی بگه از این پدر
برو شکایت کن پزشکی قانونی طول درمان بگیر.و مهریه رو بزار احرا.به جهنم بهتر کارش به گند کشیده بشه.تا بفهمه جزای کارش چیه.بعدهم تست روانی بودن تو دادگاه ازش بگیر.اگر هم میخوای باهاش ادامه بدی همین امشب یک بالیش بردار و برو سرش بزار روی صورتش خفش کن.بزار دست و پت بزنه و بترسه ازت.چاقو هم بردار و یک ضربه به دستش بکش.خودت رو به جنون بزن تا ازت بترسه.و بفهمه دفعه دیگه تیکه تیکش میکنی.الهی که کرونا بگیره شوهرت و بابات هم تو راحت شی هم مادرت
