دلم با مامانم صاف نمیشه اصلا....

خیلی بدی کرده و میکنه.....دوران بچگیمون که کلا با شکنجه های وحشتناکشون گذشت که آثار روحیش هنوزم که هنوزه از بین نرفته! کتک زدن با شیلنگ و کمربند و چسبوندن دستامون رو بخاریه داغ و سوزن فرو کردن رو دست و زبون و .......نه تفریحی نه محبتی نه حتی یکبار جشن تولدی و نه حتی یک عدد عکس خانوادگی...عین زندانی باهامون رفتار میکردن همیشه، منو همیشه به باد کتک پدر و برادرم میداد، نه اجازه داشتم دوستی داشته باشم؛ نه تنها برم جایی ، با هیچکس نباید ارتباط میداشتیم، کارش فقط دو بهم زنی تو خونمونه، همش زیراب میزنه و از پدر به پسر بد میگه، یا از خواهر به برادر و ....همه رو انداخته به جون هم، کافیه ببینه مثلا یه لحظه پدر با پسرش میخنده یا حرف میزنه یا خواهر و برادر  با هم صمیمی نشستن ؛ یعنی تا اون دوتا رو مثل سگ و گربه به جون هم نندازه ول نمیکنه؛ کلا حسود و بد دله و حتی به پیشرفت و موفقیت بچه هاشم حسادت میکنه ؛ دوست داره هممون تحت سلطه و فرمانش باشیم! ازدواج کردم یه بلواهایی به پا کرد تا بهم جهیزیه ندن ؛ منو میداد به باد کتک بابام! بابام همش میگفت گورتو گم کن ما بهت گ ه هم نمیدیم! اینجوری میکردن من بدون جهیزیه برم! از ترس آبروم تحمل میکردم! حتی به بار مامانم منو فرستاد پیش یه آدم خیر واسه گدایی! تا این حد ....وضع مالیشونم عالیه...ولی احساس مسئولیت و عاطفه ندارن! خلاصه با قرض و وام عروسی گرفتم و جهیزیه خریدم! ولی هیچ وقت هیچ جا نگفتم خودم خریدم! بعد حامله شدم ؛ هشت ماهه بودم بابام کتکم زد، گفت از خونه ی من صدای بچه نیاد...مامانمم گفت ما جهاز ندادیم، سیسمونی هم نمیدیم؛ رفتم قرض کردم؛ به شکل آبرومندانه ای همه چیو رفع و رجوع کردم! بابام حتی بیمارستان هم نیومد! بعد که آبها از آسیاب افتاد دوباره سر و کلشون پیدا شد، خدا همیشه با من بود و شوهرم شغل و درآمد خوبی داره و کاملا تامینم، یه روز مامانم برادرمو یاد داد جلو چشم شوهرم و بچم کتکم زد بدجور! بعد گفت: همیشه که زندگی نباید وفق مراد آدم باشه! یعنی انقدر بدجنسه که با این کارش خواست تحقیرم کنه جلو شوهرم و اون دو روز خوشی که میدیدم از دماغم بیاره! با بقیه خواهر برادرامم از همین نوع رفتارا کردن و اونا هم تقریبا قطع رابطن! فقط این برادرم که کتکم زد سوگلیشونه! الان اصصصصلا دلم باهاشون صاف نمیشه، چشم دیدنشونو ندارم...به زور میان و میرن و از رو هم نمیرن!