شیرازی های عزیز لطفا بیاید

افسردگی همیشه تو یک چهره ی غمگین و یک حال گرفته خودشو نشون نمیده.افسردگی گاهی وقتا حوصله ای هست که نداری، حرف هاییه که نمی زنی یا گاهی وقتا عصبانیتیه که یهو فوران میکنه و سرریز می شه. گاهی تحرکیه که نداری یا تلاشیه که نمی کنی یا چشماتن که گرایش و میل بی حدی به خوابیدن و فاصله گرفتن بی اختیار از جهان دارن. افسردگی گاهی اعتمادیه که خیلی وقته به کسی نداری یا قولاییه که خودتم بکشی دیگه نمی‌تونی باورشون کنی. گاهی وقتا به هم ریخته بودن ظاهره، گاهی وقتام لذت نبردن از دلخوشیاییه که قبلاً داشتی. آدمای افسرده، می خندن، می رقصن و هرگز حرف زیادی از تاریک بودن زندگیشون نمی زنن. اونا خیلی وقته خودشونو تو یک اتاق انرژی منفی زندانی کردن و حین بستن در، بی تفاوت به همه چی، دو قفلَش کردن.🍂