خانوما من خیلی ترسوم خیلی ها
مثلا همه جوجه رنگی دستشون میگیرن من نمیتونم یا سوسک یه مدت افسردگی گرفتم تابستون که سوسک خونمون اومد یه ماه مادرم اومد پیشم تا نسلشون در اومد امشب باز یکی دیدم کشتمش ولی وحشت زده شدم الانم پر استرسم نکنه باز باشه
اگه راه حلی هست از این حال دربیام شوهرمم شب کاری داره تنهام و شهر غریب واقعا دوس ندارم دوباره افسردگی بیاد سراغم
والا من خودم شر بودم
اوه یا خدا
این شجاعت نمی خواد
این ترس ریشه تو بچگی داره
ناگفته نمونه یه روزم تابستون دم صبح تو خواب بودم یهو با صدایی از خواب پریدم دیدم یه چیز سیاه میکوبه تو سقف وحشت کردم پنجره رو باز کردم رفتم تو اتاق بعد دو روز باز دیدمش خوب بود شوهرم خونه بود خفاش بود از این کوچیکا
از اول بودم
کمتر چیزیه که منو بترسونه..شده تو شهر غربت یک ماه تنها زندگی کردم اونم عید که کل اپارتمان رفته بودن شهرشون..یا از زلزله و این چیزاهم ترسی ندارم🙁۶ صبح ۵ و نیم ریشتر زلزله اومد پاشدم مانتو شلوار پوشیدم خوابیدم
سعی کن همه جانداران درست داشته باشی و درکشون کنی، خونت سم پاشی کن، از اون سمها که تا یکسال هیچ جونوری از نزدیک خونه ات هم رد نمیشه
من خودم از هیچ جونوری نمیترسم و توی اتاقم حتی عنکبوت هم پرورش دادم و خیلی همشون دوست دارم چه برسه به جوجه
سعی کن از هیچی نترسی چون واقعا روی سلامتی جسمی و روحیت اثر میذاره
من توی حیاط پنج تا گربه دارم، بیرون مدام مواظب سگهام، تا بیرون میرم همشون دورم جمع میشن و پاس میکنن توله هاشون همش دورم بازی میکنن، توی انباریمون که خیلی تاریک نصف دبه گذاشته بودم رو کمد، خفاش توش بچه زاییده بود و بزرگش کرد، صحرا که میرم، سوسکها، کرمها، پروانه ها، قورباغه، لاکپشت، مورچه و همه رو توی دستم میذارم و نازشون میکنم، بخدا یبار یه زنبور رفته بود توی شلوارم و همش روی پوستم راه میرفت منم توی ماشین بودم و مسافر بودم وقتی پیاده شدم شلوارم دادم بالا تازه فهمیدم زنبور، اصلا هم ناراحتم نکرد چه برسه به نیش، حیوانات هم حس ما رو میفهمند و اونا هم مارو دوست دارن
